Page 1 1- < @ > < > > > < > < < > < 2- > < > < < < > < 3 ...

‫ﺗﺤﻠﻴﻞ آﻛﻮﺳﺘﻴﻜﻲ زﻣﺎنﺑﻨﺪي ﮔﻔﺘﺎر در اﻓﺮاد ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ دﻳﺰآرﺗﺮي ﻓﻼﺳﻴﺪ‬ ‫‪3‬‬

‫ﻓﺎﺋﺰه ﻋﺒﺪاﻟﻬﻲ‪ ،1‬ﻓﺎﻃﻤﻪ اﺑﻨﺎوي‪ ،2‬ﻟﻴﻼ ﻗﺴﻴﺴﻴﻦ‬ ‫ﻣﻘﺎﻟﻪ ﭘﮋوﻫﺸﻲ‬

‫ﭼﻜﻴﺪه‬

‫ﻣﻘﺪﻣﻪ‪ :‬دﻳﺰآرﺗﺮي )‪ (Dysarthria‬ﻓﻼﺳﻴﺪ ﮔﺮوﻫﻲ از اﺧﺘﻼﻻت ﺣﺮﻛﺘﻲ ﮔﻔﺘﺎر اﺳﺖ‪ .‬ﻣﺸﺨﺼﻪﻫﺎي ﮔﻔﺘﺎري اﺻﻠﻲ اﻳﻦ اﺧﺘﻼل ﺷﺎﻣﻞ ﺿﻌﻒ و ﻛﺎﻫﺶ ﺗﻮن ﻋﻀﻼﻧﻲ‪،‬‬ ‫ﻛﺎﻫﺶ ﺳﺮﻋﺖ‪ ،‬داﻣﻨﻪ و دﻗﺖ ﺣﺮﻛﺎت ﮔﻔﺘﺎري ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ‪ .‬اﻟﮕﻮﻫﺎي آﻛﻮﺳﺘﻴﻜﻲ ﮔﻔﺘﺎر در اﻳﻦ اﻓﺮاد ﻧﻘﺎﻳﺼﻲ را در زﻣﻴﻨﻪ ﻛﻨﺘﺮل ﺣﺮﻛﺘﻲ ﻧﺸﺎن ﻣﻲدﻫﺪ ﻛﻪ ﻣﻲﺗﻮان ﺑﻪ‬ ‫ﻣﺸﻜﻼت در زﻣﺎنﺑﻨﺪي‪ ،‬ﻫﻤﺎﻫﻨﮕﻲ ﺣﺮﻛﺎت ﺗﻮﻟﻴﺪي و ﻛﻨﺘﺮل ﺣﻨﺠﺮهاي اﺷﺎره ﻛﺮد‪ .‬ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺣﺎﺿﺮ ﺑﺎ ﻫﺪف ﺑﺮرﺳﻲ زﻣﺎنﺑﻨﺪي ﮔﻔﺘﺎر از ﻃﺮﻳﻖ ﺗﺤﻠﻴﻞ آﻛﻮﺳﺘﻴﻜﻲ اﻧﺘﻘﺎل‬ ‫ﻓﻮرﻣﻨﺖ دوم در اﻓﺮاد ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ دﻳﺰآرﺗﺮي ﻓﻼﺳﻴﺪ اﻧﺠﺎم ﺷﺪ‪.‬‬ ‫ﻣﻮاد و روشﻫﺎ‪ :‬اﻳﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺗﻮﺻﻴﻔﻲ‪ -‬ﺗﺤﻠﻴﻠﻲ از ﻧﻮع ﻣﻘﻄﻌﻲ و ﻣﻮرد‪ -‬ﺷﺎﻫﺪي ﺑﻮد‪ .‬اﻓﺮاد ﻣﻮرد ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ را ‪ 10‬ﻓﺮد ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ دﻳﺰآرﺗﺮي ﻓﻼﺳﻴﺪ ﺧﻔﻴﻒ ﺗﺎ ﻣﺘﻮﺳﻂ و‬ ‫‪ 10‬ﻓﺮد ﻃﺒﻴﻌﻲ ﺗﺸﻜﻴﻞ داد‪ .‬ﭘﺲ از ﻗﺮارﮔﻴﺮي آزﻣﻮدﻧﻲ در ﻣﺤﻴﻂ ﻣﻨﺎﺳﺐ‪ ،‬ﺳﻴﮕﻨﺎلﻫﺎي آﻛﻮﺳﺘﻴﻜﻲ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﻛﻠﻤﺎت ﻫﺪف ﻛﻪ ﺷﺎﻣﻞ اﻧﺴﺪاديﻫﺎي واكدار و‬ ‫ﺑﻲواك ﺑﻮد‪ ،‬ﺟﻤﻊآوري و ﺿﺒﻂ ﺷﺪ‪ .‬ﺳﭙﺲ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﻧﺮماﻓﺰار ‪ ،Praat‬اﺳﭙﻜﺘﺮوﮔﺮام ﻫﺮ ﻛﻠﻤﻪ ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﺗﻌﻴﻴﻦ اﻧﺘﻘﺎل ﻓﻮرﻣﻨﺖ دوم ﻣﻮرد ﺑﺮرﺳﻲ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺖ‪.‬‬ ‫ﻳﺎﻓﺘﻪﻫﺎ‪ :‬اﻓﺮاد ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ دﻳﺰآرﺗﺮي ﻓﻼﺳﻴﺪ ﺧﻔﻴﻒ ﺗﺎ ﻣﺘﻮﺳﻂ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ اﻓﺮاد ﻃﺒﻴﻌﻲ‪ ،‬اﻧﺘﻘﺎل ﻓﻮرﻣﻨﺖ ﻃﻮﻻﻧﻲﺗﺮي داﺷﺘﻨﺪ )ﺑﻪ اﺳﺘﺜﻨﺎي ‪ .(/pa/‬ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ‪ ،‬ﻣﺒﺘﻼﻳﺎن ﺑﻪ دﻳﺰآرﺗﺮي‬ ‫ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ اﻓﺮاد ﮔﺮوه ﺷﺎﻫﺪ‪ ،‬در اﻧﺘﻘﺎل ﻓﻮرﻣﻨﺖ دوم در اﻧﺴﺪاديﻫﺎي دوﻟﺒﻲ و دﻧﺪاﻧﻲ واكدار و ﺑﻲواك‪ ،‬ﺗﻔﺎوت ﻣﻌﻨﻲداري را ﻧﺸﺎن دادﻧﺪ )‪.(P < 0/050‬‬ ‫ﻧﺘﻴﺠﻪﮔﻴﺮي‪ :‬اﻓﺰاﻳﺶ اﻧﺘﻘﺎل ﻓﻮرﻣﻨﺖ دوم در ﻣﺒﺘﻼﻳﺎن ﺑﻪ دﻳﺰآرﺗﺮي ﻓﻼﺳﻴﺪ ﺧﻔﻴﻒ ﺗﺎ ﻣﺘﻮﺳﻂ‪ ،‬ﻧﺸﺎن داد ﻛﻪ در اﻳﻦ اﻓﺮاد ﻧﻘﺎﻳﺺ در ﻳﻜﭙﺎرﭼﻪ ﺳﺎزي‪ ،‬زﻣﺎنﺑﻨﺪي‬ ‫ﺣﺮﻛﺎت و اﺟﺮاي ﺗﻮﻟﻴﺪي ﺑﺮاي ﺳﮕﻤﻨﺖ ﻫﺪف وﺟﻮد دارد‪ .‬ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ‪ ،‬ﻛﺎرﺑﺮد ﺑﺎﻟﻴﻨﻲ ﻧﺘﺎﻳﺞ ﺑﻪ دﺳﺖ آﻣﺪه اﻳﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻫﻤﺨﻮانﻫﺎي ﻣﺘﻔﺎوت‪ ،‬ﺣﺴﺎﺳﻴﺖﻫﺎي ﻣﺨﺘﻠﻔﻲ ﺑﻪ‬ ‫ﻣﺸﻜﻼت ﻛﻨﺘﺮل ﺣﺮﻛﺘﻲ ﮔﻔﺘﺎر ﻧﺸﺎن ﻣﻲدﻫﻨﺪ‪ .‬آﺳﻴﺐﺷﻨﺎﺳﺎن ﮔﻔﺘﺎر و زﺑﺎن ﺑﺎﻳﺪ ﺗﻮﺟﻪ وﻳﮋهاي ﺑﻪ دﻳﺮش اﻧﺘﻘﺎل ﻓﻮرﻣﻨﺖ دوم در ﻫﻤﺨﻮانﻫﺎي دوﻟﺒﻲ و دﻧﺪاﻧﻲ و ﻣﻴﺰان‬ ‫ﺗﻐﻴﻴﺮ آن در ارزﻳﺎﺑﻲﻫﺎي آﻛﻮﺳﺘﻴﻜﻲ اﻓﺮاد ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ دﻳﺰآرﺗﺮي ﻓﻼﺳﻴﺪ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪.‬‬ ‫ﻛﻠﻴﺪ واژهﻫﺎ‪ :‬آﻛﻮﺳﺘﻴﻚ‪ ،‬اﻧﺘﻘﺎل ﻓﻮرﻣﻨﺖ‪ ،‬دﻳﺰآرﺗﺮي ﻓﻼﺳﻴﺪ‬ ‫ارﺟﺎع‪ :‬ﻋﺒﺪاﻟﻬﻲ ﻓﺎﺋﺰه‪ ،‬اﺑﻨﺎوي ﻓﺎﻃﻤﻪ‪ ،‬ﻗﺴﻴﺴﻴﻦ ﻟﻴﻼ‪ .‬ﺗﺤﻠﻴﻞ آﻛﻮﺳﺘﻴﻜﻲ زﻣﺎنﺑﻨﺪي ﮔﻔﺘﺎر در اﻓﺮاد ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ دﻳﺰآرﺗﺮي ﻓﻼﺳﻴﺪ‪ .‬ﭘﮋوﻫﺶ در ﻋﻠﻮم ﺗﻮاﻧﺒﺨﺸﻲ ‪1395‬؛‬ ‫‪125-131 :(3) 12‬‬ ‫ﺗﺎرﻳﺦ ﭘﺬﻳﺮش‪1395/4/25 :‬‬

‫ﺗﺎرﻳﺦ درﻳﺎﻓﺖ‪1395/3/24 :‬‬

‫ﻣﻘﺪﻣﻪ‬ ‫دﻳﺰآرﺗﺮي )‪ (Dysarthria‬ﮔﺮوﻫﻲ از اﺧﺘﻼﻻت ﺣﺮﻛﺘﻲ ﮔﻔﺘﺎر و ﻧﺎﺷﻲ از آﺳﻴﺐ ﺑﻪ‬ ‫ﺳﻴﺴﺘﻢ ﻋﺼﺒﻲ ﻣﺮﻛﺰي ﻳﺎ ﻣﺤﻴﻄﻲ ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ و ﺑﺎ ﻛﻨﺪي‪ ،‬ﺿﻌﻒ و ﻧﺎﻫﻤﺎﻫﻨﮕﻲ‬ ‫ﻋﻀﻼت ﺗﻮﻟﻴﺪ ﮔﻔﺘﺎر ﻫﻤﺮاه اﺳﺖ‪ .‬ﮔﻔﺘﺎر در اﻳﻦ اﺧﺘﻼل ﺑﺎ ﺧﻴﺸﻮﻣﻲ ﺷﺪﮔﻲ ﺑﻴﺶ از‬ ‫اﻧﺪازه‪ ،‬ﻧﻮاي ﻣﺨﺘﻞ‪ ،‬ﺻﺪاي ﻧﻔﺲ آﻟﻮد‪ ،‬ﻛﺎﻫﺶ ﺑﻠﻨﺪي‪ ،‬ﺗﻮﻟﻴﺪ ﻏﻴﺮ دﻗﻴﻖ و ﺳﺮﻋﺖ‬ ‫ﮔﻔﺘﺎر ﻣﺘﻐﻴﺮ ﻫﻤﺮاه ﻣﻲﺷﻮد‪ .‬ﻣﺠﻤﻮع ﻋﻼﻳﻢ ذﻛﺮ ﺷﺪه‪ ،‬ﻗﺎﺑﻠﻴﺖ وﺿﻮح ﮔﻔﺘﺎر را در‬ ‫اﻓﺮاد ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ دﻳﺰآرﺗﺮي ﻛﺎﻫﺶ ﻣﻲدﻫﺪ )‪ .(1-3‬ﻗﺎﺑﻠﻴﺖ وﺿﻮح‪ ،‬ﻧﮕﺮاﻧﻲ ﻋﻤﺪهاي‬ ‫در ﻣﺒﺘﻼﻳﺎن ﺑﻪ اﻳﻦ اﺧﺘﻼل اﺳﺖ؛ ﭼﺮا ﻛﻪ ﻋﻤﻠﻜﺮد ارﺗﺒﺎﻃﻲ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﻓﺮد را در‬ ‫ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺗﺤﺖ ﺗﺄﺛﻴﺮ ﻗﺮار ﻣﻲدﻫﺪ )‪ .(4‬ﻛﺎﻫﺶ داﻣﻨﻪ‪ ،‬ﻛﻨﺪي و ﻧﺎﻫﻤﺎﻫﻨﮕﻲ ﺣﺮﻛﺎت‬ ‫ﺗﻮﻟﻴﺪي در ﻧﺘﻴﺠﻪ اﻳﻦ اﺧﺘﻼل‪ ،‬ﺗﺄﺛﻴﺮ ﺑﺴﺰاﻳﻲ در ﺗﻮﻟﻴﺪ دﻗﻴﻖ ﻫﻤﺨﻮانﻫﺎ و واﻛﻪﻫﺎ‬

‫دارد‪ .‬ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ‪ ،‬ﻧﻘﺎﻳﺺ ﺗﻮﻟﻴﺪ ﮔﻔﺘﺎر‪ ،‬ﻳﻜﻲ از ﺗﻈﺎﻫﺮات ﺑﺎﻟﻴﻨﻲ در اﻧﻮاع دﻳﺰآرﺗﺮي‬ ‫ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﺗﻮﻟﻴﺪ ﻏﻴﺮ دﻗﻴﻖ و ﻧﺎﺷﻴﺎﻧﻪ ﺻﺪاﻫﺎ ﺗﻈﺎﻫﺮ ﻣﻲﻳﺎﺑﺪ )‪.(5‬‬ ‫ﺗﻮﻟﻴﺪ ﺻﺪاﻫﺎي ﮔﻔﺘﺎري ﺑﻪ ﻳﻜﭙﺎرﭼﮕﻲ اﻃﻼﻋﺎت ﺷﻨﻴﺪاري‪ ،‬ﭘﻴﻜﺮي‪ -‬ﺣﺴﻲ و‬ ‫ﺣﺮﻛﺘﻲ ﻛﻪ در ﻟﻮبﻫﺎي ﮔﻴﺠﮕﺎﻫﻲ‪ ،‬آﻫﻴﺎﻧﻪ و ﭘﻴﺸﺎﻧﻲ ﺑﺎزﻧﻤﺎﻳﻲ ﻣﻲﺷﻮد‪ ،‬ﻧﻴﺎز دارد‪.‬‬ ‫ﻋﻼوه ﺑﺮ ﺳﺎﺧﺘﺎرﻫﺎي زﻳﺮﻗﺸﺮي‪ ،‬ﻣﻨﺎﻃﻖ ﻗﺸﺮي و ارﺗﺒﺎﻃﺎت ﻋﻤﻠﻜﺮدي آنﻫﺎ‪ ،‬ﻳﻚ‬ ‫واﺣﺪ ﻋﻤﻠﻜﺮدي را ﺷﻜﻞ ﻣﻲدﻫﻨﺪ ﻛﻪ ﺑﻪ آن ﺳﻴﺴﺘﻢ ﻛﻨﺘﺮل ﺣﺮﻛﺘﻲ ﮔﻔﺘﺎر ﮔﻔﺘﻪ‬ ‫ﻣﻲﺷﻮد )‪ .(6‬ﻛﻨﺘﺮل ﺣﺮﻛﺘﻲ ﮔﻔﺘﺎر ﺑﻪ ﺳﻴﺴﺘﻢﻫﺎ و راﻫﺒﺮدﻫﺎﻳﻲ اﺷﺎره دارد ﻛﻪ ﺗﻮﻟﻴﺪ‬ ‫ﮔﻔﺘﺎر را ﻛﻨﺘﺮل ﻣﻲﻛﻨﺪ‪ .‬ورودي ﺳﻴﺴﺘﻢ ﻛﻨﺘﺮل ﺣﺮﻛﺘﻲ ﮔﻔﺘﺎر‪ ،‬ﺑﺎزﻧﻤﺎﻳﻲﻫﺎي زﺑﺎﻧﻲ‬ ‫ﺑﻪ وﻳﮋه ﺗﻮاﻟﻲ از واﺣﺪﻫﺎي اﻧﺘﺰاﻋﻲ ﻳﻌﻨﻲ واجﻫﺎ و ﺧﺮوﺟﻲ ﺳﻴﺴﺘﻢ ﻛﻨﺘﺮل ﺣﺮﻛﺘﻲ‬ ‫ﮔﻔﺘﺎر ﻧﻴﺰ ﻣﺠﻤﻮﻋﻪاي از ﺣﺮﻛﺎت ﺗﻮﻟﻴﺪي ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ ﭘﻴﺎم زﺑﺎﻧﻲ ﻣﻮرد ﻧﻈﺮ را ﺑﻪ‬

‫‪ -1‬داﻧﺸﺠﻮي ﻛﺎرﺷﻨﺎﺳﻲ ارﺷﺪ‪ ،‬ﻛﻤﻴﺘﻪ ﺗﺤﻘﻴﻘﺎت داﻧﺸﺠﻮﻳﻲ‪ ،‬ﮔﺮوه ﮔﻔﺘﺎر درﻣﺎﻧﻲ‪ ،‬داﻧﺸﻜﺪه ﻋﻠﻮم ﺗﻮانﺑﺨﺸﻲ‪ ،‬داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﻜﻲ اﺻﻔﻬﺎن‪ ،‬اﺻﻔﻬﺎن‪ ،‬اﻳﺮان‬ ‫‪ -2‬ﻛﺎرﺷﻨﺎس ارﺷﺪ‪ ،‬ﮔﺮوه ﮔﻔﺘﺎر درﻣﺎﻧﻲ‪ ،‬داﻧﺸﻜﺪه ﻋﻠﻮم ﺗﻮانﺑﺨﺸﻲ‪ ،‬داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﻜﻲ اﺻﻔﻬﺎن‪ ،‬اﺻﻔﻬﺎن‪ ،‬اﻳﺮان‬ ‫‪ -3‬اﺳﺘﺎدﻳﺎر‪ ،‬ﻣﺮﻛﺰ ﺗﺤﻘﻴﻘﺎت اﺧﺘﻼﻻت ارﺗﺒﺎﻃﻲ و ﮔﺮوه ﮔﻔﺘﺎر درﻣﺎﻧﻲ‪ ،‬داﻧﺸﻜﺪه ﻋﻠﻮم ﺗﻮانﺑﺨﺸﻲ‪ ،‬داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﻜﻲ اﺻﻔﻬﺎن‪ ،‬اﺻﻔﻬﺎن‪ ،‬اﻳﺮان‬ ‫‪Email: [email protected]‬‬ ‫ﻧﻮﻳﺴﻨﺪه ﻣﺴﺆول‪ :‬ﻟﻴﻼ ﻗﺴﻴﺴﻴﻦ‬ ‫ﭘﮋوﻫﺶ در ﻋﻠﻮم ﺗﻮاﻧﺒﺨﺸﻲ‪ /‬ﺳﺎل ‪ /12‬ﺷﻤﺎره ‪ /3‬ﻣﺮداد و ﺷﻬﺮﻳﻮر ‪1395‬‬

‫‪125‬‬ ‫‪www.mui.ac.ir‬‬

‫ﻓﺎﺋﺰه ﻋﺒﺪاﻟﻬﻲ و ﻫﻤﻜﺎران‬

‫اﻧﺘﻘﺎل ﻓﻮرﻣﻨﺖ دوم در دﻳﺰآرﺗﺮي ﻓﻼﺳﻴﺪ‬

‫ﺳﻴﮕﻨﺎل آﻛﻮﺳﺘﻴﻜﻲ ﺗﺒﺪﻳﻞ ﻣﻲﻛﻨﺪ و اﻳﻦ ﺳﻴﮕﻨﺎل آﻛﻮﺳﺘﻴﻚ ﺗﻮﺳﻂ ﺷﻨﻮﻧﺪه ﺗﻔﺴﻴﺮ‬ ‫ﻣﻲﺷﻮد‪ .‬ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ‪ ،‬ﺳﻴﺴﺘﻢ ﻛﻨﺘﺮل ﺣﺮﻛﺘﻲ ﮔﻔﺘﺎر ﺑﻴﻦ دو ﻓﺮاﻳﻨﺪ ﻓﺮﻣﻮلﺑﻨﺪي زﺑﺎن و‬ ‫اﻳﺠﺎد ﺳﻴﮕﻨﺎل آﻛﻮﺳﺘﻴﻚ ﻛﻪ ﭘﻴﺎم را ﻣﻨﺘﻘﻞ ﻣﻲﻛﻨﺪ‪ ،‬ﻗﺮار دارد )‪ .(7‬ﭘﮋوﻫﺶﻫﺎي‬ ‫اﺧﻴﺮ ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﺗﻌﻴﻴﻦ ﻣﺎﻫﻴﺖ ﻛﻨﺘﺮل ﺣﺮﻛﺘﻲ ﮔﻔﺘﺎر‪ ،‬ﺑﺮ روي ﻣﺮاﺣﻞ ﭘﺮدازش ﻛﻪ‬ ‫زﻳﺮﺑﻨﺎي ﺗﻮﻟﻴﺪ ﮔﻔﺘﺎر اﺳﺖ‪ ،‬ﻣﺘﻤﺮﻛﺰ ﻣﻲﺑﺎﺷﻨﺪ‪.‬‬ ‫اﺟﺮاي ﺗﻮﻟﻴﺪي ﮔﻔﺘﺎر ﺷﺎﻣﻞ ﻫﻤﺎﻫﻨﮕﻲ ﺗﻮﻟﻴﺪي‪ ،‬زﻣﺎنﺑﻨﺪي و ﻛﻨﺘﺮل ﺣﻨﺠﺮهاي‬ ‫ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﺷﻮاﻫﺪ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻧﺸﺎن ﻣﻲدﻫﺪ ﻛﻪ ﻧﻘﺎﻳﺼﻲ در اﺟﺮاي ﺗﻮﻟﻴﺪ ﮔﻔﺘﺎر در ﻣﺮاﺟﻌﺎن‬ ‫ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ دﻳﺰآرﺗﺮي وﺟﻮد دارد )‪ .(7-11‬ﻳﻜﻲ از اﻧﻮاع دﻳﺰآرﺗﺮي‪ ،‬ﻧﻮع ﻓﻼﺳﻴﺪ اﺳﺖ‪.‬‬ ‫ﺿﻌﻒ ﻋﻀﻼت‪ ،‬ﻛﺎﻫﺶ ﺗﻮن ﻋﻀﻼﻧﻲ‪ ،‬ﻛﺎﻫﺶ ﺳﺮﻋﺖ‪ ،‬داﻣﻨﻪ و دﻗﺖ ﺣﺮﻛﺎت‬ ‫ﮔﻔﺘﺎري‪ ،‬از ﺟﻤﻠﻪ ﻣﺸﺨﺼﻪﻫﺎي ﮔﻔﺘﺎري اﺻﻠﻲ اﻳﻦ اﺧﺘﻼل ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ )‪.(12‬‬ ‫وﻳﮋﮔﻲﻫﺎي ﺗﻮﻟﻴﺪي در ﮔﻔﺘﺎر اﻓﺮاد ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ دﻳﺰآرﺗﺮي ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻏﻴﺮ ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ‬ ‫در اﻏﻠﺐ ﻣﻮارد از ﻃﺮﻳﻖ ﺗﺠﺰﻳﻪ و ﺗﺤﻠﻴﻞﻫﺎي آﻛﻮﺳﺘﻴﻜﻲ ﻣﻮرد ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ‬ ‫اﺳﺖ‪ .‬ﺗﺤﻠﻴﻞﻫﺎي آﻛﻮﺳﺘﻴﻚ‪ ،‬ﻣﻘﻴﺎسﻫﺎي ﻛﻤﻲ ﻋﻴﻨﻲﺗﺮ از ﮔﻔﺘﺎر ﻓﺮاﻫﻢ ﻣﻲﻧﻤﺎﻳﺪ‬ ‫ﻛﻪ ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ درك ﺟﺎﻣﻊ و ﺻﺤﻴﺢ از اﺧﺘﻼﻻت ﺣﺮﻛﺘﻲ ﻣﻲﺷﻮد و ﻣﻘﻴﺎسﻫﺎي‬ ‫ﺳﻨﺘﻲ را ﺗﻜﻤﻴﻞ ﻣﻲﻛﻨﺪ‪ .‬ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ‪ ،‬ﺗﺠﺰﻳﻪ و ﺗﺤﻠﻴﻞ آﻛﻮﺳﺘﻴﻚ ﮔﻔﺘﺎر‪ ،‬اﻣﻜﺎن‬ ‫دﺳﺘﺮﺳﻲ ﺑﻪ اﻃﻼﻋﺎت ﻣﻮﺟﻮد در ﺳﻴﮕﻨﺎل ﮔﻔﺘﺎري ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺳﺮﻋﺖ ﮔﻔﺘﺎر‪ ،‬وﻳﮋﮔﻲﻫﺎي‬ ‫ﺗﻮﻟﻴﺪي واﻛﻪﻫﺎ و ﻫﻤﺨﻮانﻫﺎ‪ ،‬ﺟﻨﺒﻪﻫﺎي آواﻳﻲ و ﻧﻮاﻳﻲ و ﺗﻐﻴﻴﺮﭘﺬﻳﺮي در ﺷﻜﻞ‬ ‫ﻣﺠﺮاي ﺻﻮﺗﻲ را ﺑﺮاي درﻣﺎﻧﮕﺮان ﻓﺮاﻫﻢ ﻣﻲﻛﻨﺪ )‪.(13‬‬ ‫اﻟﮕﻮﺑﻨﺪي زﻣﺎﻧﻲ و ﻫﻤﺎﻫﻨﮕﻲ وﻗﺎﻳﻊ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﺗﻮﻟﻴﺪ ﻫﻤﺨﻮان‪ ،‬واﻛﻪ و ﻫﺠﺎ ﺑﻪ‬ ‫ﻋﻨﻮان واﺣﺪﻫﺎي ﮔﻔﺘﺎري و ﻳﺎ رﻓﺘﺎر ﺗﻮﻟﻴﺪي در ارﺗﺒﺎط ﺑﺎ ﺗﻮﻟﻴﺪ ﻫﻤﺨﻮان‪ ،‬واﻛﻪ و ﻫﺠﺎ را‬ ‫زﻣﺎنﺑﻨﺪي ﮔﻔﺘﺎر ﻣﻲﮔﻮﻳﻨﺪ )‪ .(14‬در واﻗﻊ‪ ،‬ﺗﻮﻟﻴﺪ ﮔﻔﺘﺎر‪ ،‬ﻗﺎﻟﺐدﻫﻲ ﺑﻪ ﺟﺮﻳﺎن ﻫﻮا ﺑﺮاي‬ ‫ﺗﺒﺪﻳﻞ ﺷﺪن ﺑﻪ اﺻﻮات ﮔﻔﺘﺎري ﻗﺎﺑﻞ ﺗﺸﺨﻴﺺ ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ ﺑﻪ وﺳﻴﻠﻪ ﻫﻤﺎﻫﻨﮕﻲ و‬ ‫زﻣﺎنﺑﻨﺪي ﺣﺮﻛﺎت ﺗﻮﻟﻴﺪﮔﺮﻫﺎي ﻣﺘﺤﺮك و ﺳﺎﻛﻦ اﻧﺠﺎم ﻣﻲﺷﻮد‪ .‬ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ‪ ،‬ﺗﻮﻟﻴﺪ ﮔﻔﺘﺎر‬ ‫ﺑﻪ زﻣﺎنﺑﻨﺪي و ﻫﻤﺎﻫﻨﮕﻲ اﻧﺪامﻫﺎي ﺗﻮﻟﻴﺪي ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻧﻴﺎز دارد )‪ .(15‬اﺧﺘﻼل ﺣﺮﻛﺘﻲ‬ ‫ﻧﺎﺷﻲ از ﻋﻤﻠﻜﺮد ﻋﺼﺒﻲ‪ -‬ﻋﻀﻼﻧﻲ ﻏﻴﺮ ﻃﺒﻴﻌﻲ در ﻣﺒﺘﻼﻳﺎن ﺑﻪ دﻳﺰآرﺗﺮي‪ ،‬ﺑﺮ ﺳﺮﻋﺖ‪،‬‬ ‫ﻗﺪرت‪ ،‬ﻫﻤﺎﻫﻨﮕﻲ و زﻣﺎنﺑﻨﺪي ﺣﺮﻛﺎت ﺗﻮﻟﻴﺪي ﮔﻔﺘﺎر ﺗﺄﺛﻴﺮ ﻣﻲﮔﺬارد )‪.(16‬‬ ‫در ﺣﻴﻦ ﺗﻮﻟﻴﺪ واﻛﻪﻫﺎ‪ ،‬ﻫﺮ ﺷﻜﻞ ﺗﻮﻟﻴﺪي ﺑﺎﻋﺚ اﻳﺠﺎد ﻓﺮﻛﺎﻧﺲ ﺗﺸﺪﻳﺪي‬ ‫ﺧﺎﺻﻲ در ﻣﺠﺮاي ﺻﻮﺗﻲ ﻣﻲﺷﻮد ﻛﻪ ﺑﻪ آن ﻓﻮرﻣﻨﺖ ﻣﻲﮔﻮﻳﻨﺪ‪ .‬ﺗﻐﻴﻴﺮات در ﺳﺎﺧﺘﺎر‬ ‫ﻓﻮرﻣﻨﺖ ﺑﺎ ﺟﺎﻳﮕﺎهﻫﺎي ﺗﻮﻟﻴﺪي ﻣﺘﻔﺎوت ﺑﻪ وﺳﻴﻠﻪ ﻓﺮﻛﺎﻧﺲﻫﺎي ﻓﻮرﻣﻨﺖ در‬ ‫زﻣﺎنﻫﺎي ﻣﺘﻔﺎوت ﻣﻨﻌﻜﺲ ﻣﻲﺷﻮد ﻛﻪ ﺑﻪ آن اﻧﺘﻘﺎل ﻓﻮرﻣﻨﺖ ﮔﻔﺘﻪ ﻣﻲﺷﻮد‪ .‬در‬ ‫واﻗﻊ‪ ،‬اﻧﺘﻘﺎل ﻓﻮرﻣﻨﺖ ﺑﺮ اﺳﺎس ﺗﻐﻴﻴﺮات ﺣﺮﻛﺎت زﺑﺎن از ﻫﻤﺨﻮان ﺑﻪ واﻛﻪ ﺻﻮرت‬ ‫ﻣﻲﮔﻴﺮد‪ .‬اﻳﻦ اﻧﺘﻘﺎلﻫﺎ ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ دﻳﺮش اﻧﺘﻘﺎل )زﻣﺎن( و وﺳﻌﺖ اﻧﺘﻘﺎل‬ ‫)ﻣﻴﺰان اﻧﺘﻘﺎل ﻓﺮﻛﺎﻧﺲ( ﺑﺮرﺳﻲ ﺷﻮد‪ .‬اﻧﺘﻘﺎل ﻓﻮرﻣﻨﺖﻫﺎ‪ ،‬ﺟﺰﻳﻴﺎت ﻣﻬﻤﻲ را در‬ ‫راﺑﻄﻪ ﺑﺎ ﺗﻐﻴﻴﺮات در ﺷﻜﻞ ﺗﻮﻟﻴﺪﮔﺮﻫﺎ ﻓﺮاﻫﻢ ﻣﻲﻛﻨﺪ )‪.(17‬‬ ‫اﻟﮕﻮﻫﺎي زﻣﺎنﺑﻨﺪي ﮔﻔﺘﺎر در ﻣﺮاﺟﻌﺎن ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ دﻳﺰآرﺗﺮي‪ ،‬ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻏﻴﺮ ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ‬ ‫در اﻏﻠﺐ ﻣﻮارد از ﻃﺮﻳﻖ ﺗﺠﺰﻳﻪ و ﺗﺤﻠﻴﻞ آﻛﻮﺳﺘﻴﻜﻲ اﻧﺘﻘﺎل ﻓﻮرﻣﻨﺖ دوم )‪ ،(F2‬ﻣﻮرد‬ ‫ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ‪ .‬دﻳﺮش اﻧﺘﻘﺎل ﻓﻮرﻣﻨﺖ دوم‪ ،‬ﻣﻨﻌﻜﺲ ﻛﻨﻨﺪه ﺗﻐﻴﻴﺮات در ﺣﺮﻛﺎت‬ ‫زﺑﺎن در ﻃﻮل زﻣﺎن اﺳﺖ و از آنﺟﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺗﻐﻴﻴﺮات ﺳﺎﺧﺘﺎر ﻓﻮرﻣﻨﺖ دوم از ﺟﻨﺒﻪ زﻣﺎﻧﻲ و‬ ‫ﻓﺮﻛﺎﻧﺴﻲ‪ ،‬ﻧﺸﺎن دﻫﻨﺪه ﭘﻮﻳﺎﻳﻲ ﺳﻴﺴﺘﻢ ﺗﻮﻟﻴﺪي ﺑﻪ ﺧﺼﻮص زﺑﺎن اﺳﺖ‪ ،‬از دﻳﺮش اﻧﺘﻘﺎل‬ ‫ﻓﻮرﻣﻨﺖ دوم ﺑﺮاي ﺑﺮرﺳﻲ زﻣﺎنﺑﻨﺪي ﺣﺮﻛﺎت زﺑﺎن اﺳﺘﻔﺎده ﻣﻲﺷﻮد )‪.(5‬‬ ‫در ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت اﺧﻴﺮ‪ ،‬اﻧﺘﻘﺎل ﻓﻮرﻣﻨﺖ در ﮔﻔﺘﺎر اﻓﺮاد ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ اﺧﺘﻼﻻت‬ ‫ﻧﻮروﻟﻮژﻳﻜﻲ ﻣﺨﺘﻠﻒ‪ ،‬ﺗﺠﺰﻳﻪ و ﺗﺤﻠﻴﻞ ﺷﺪه اﺳﺖ )‪ .(18-20‬ﻧﺘﺎﻳﺞ ﻳﻚ ﭘﮋوﻫﺶ‬ ‫ﻧﺸﺎن داد ﻛﻪ ﻣﺪت زﻣﺎن اﻧﺘﻘﺎل ﻓﻮرﻣﻨﺖ در اﻓﺮاد ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ ﺑﻴﻤﺎري ﻣﺨﭽﻪاي و‬ ‫آﺳﻴﺐ دو ﻃﺮﻓﻪ ﻧﻮرون ﻣﺤﺮﻛﻪ ﻓﻮﻗﺎﻧﻲ در ﻧﺘﻴﺠﻪ ﺳﻜﺘﻪ‪ ،‬ﻃﻮﻻﻧﻲﺗﺮ از ﺣﺪ ﻃﺒﻴﻌﻲ‬

‫اﺳﺖ‪ ،‬اﻣﺎ اﻳﻦ زﻣﺎن در اﻓﺮاد ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ ﭘﺎرﻛﻴﻨﺴﻮن )دﻳﺰآرﺗﺮي ﻫﺎﻳﭙﻮﻛﻴﻨﺘﻴﻚ( ﻛﻮﺗﺎهﺗﺮ‬ ‫ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ )‪ .(21‬در ﺗﺤﻘﻴﻖ دﻳﮕﺮي‪ ،‬ﻛﺎﻫﺶ زﻣﺎن اﻧﺘﻘﺎل ﻓﻮرﻣﻨﺖ اول و دوم در‬ ‫اﻓﺮاد ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ ﭘﺎرﻛﻴﻨﺴﻮن ﮔﺰارش ﮔﺮدﻳﺪ‪ .‬اﻳﻦ آﻫﺴﺘﮕﻲ در ﺧﻂ ﺳﻴﺮ ﻓﻮرﻣﻨﺖﻫﺎ‪،‬‬ ‫ﻧﺸﺎن دﻫﻨﺪه ﻛﺎﻫﺶ داﻣﻨﻪ ﺣﺮﻛﺖ ﺗﻮﻟﻴﺪﮔﺮﻫﺎ ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ )‪.(22‬‬ ‫‪ Flint‬و ﻫﻤﻜﺎران‪ ،‬ﻣﻄﺎﻟﻌﻪاي را ﺑﺎ ﻫﺪف ﺗﻤﺎﻳﺰ ﺑﻴﻦ اﻟﮕﻮﻫﺎي ﮔﻔﺘﺎري ﭘﺎرﻛﻴﻨﺴﻮن و‬ ‫اﻓﺴﺮدﮔﻲ ﺷﺪﻳﺪ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﺗﺤﻠﻴﻞ آﻛﻮﺳﺘﻴﻜﻲ ﮔﻔﺘﺎر‪ ،‬ﺑﺮ روي ﺑﻴﻤﺎران ﻣﺒﺘﻼ و ﮔﺮوه‬ ‫ﺷﺎﻫﺪ اﻧﺠﺎم دادﻧﺪ‪ .‬ﻧﺘﺎﻳﺞ ﺑﻴﺎن ﻛﺮد ﻛﻪ در ﭘﺎرﻛﻴﻨﺴﻮن و اﻓﺴﺮدﮔﻲ‪ ،‬ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻣﺸﺨﺺ‬ ‫ﻛﺎﻫﺶ زﻣﺎن اﻧﺘﻘﺎل ﻓﻮرﻣﻨﺖ دوم در ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﺑﺎ اﻓﺮاد ﻃﺒﻴﻌﻲ ﻣﺸﺎﻫﺪه ﻣﻲﺷﻮد ﻛﻪ ﺑﻴﺎﻧﮕﺮ‬ ‫ﻧﻘﺎﻳﺺ زﻣﺎنﺑﻨﺪي ﺣﺮﻛﺎت زﺑﺎن ﻧﺎﺷﻲ از ﻛﺎﻫﺶ داﻣﻨﻪ ﺣﺮﻛﺎت زﺑﺎن ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ )‪.(23‬‬ ‫‪ Connor‬و ﻫﻤﻜﺎران در ﺑﺮرﺳﻲ ارﺗﺒﺎط ﺑﻴﻦ اﻓﺰاﻳﺶ ﺳﺨﺘﻲ و ﻃﻮﻻﻧﻲ ﺷﺪن ﺗﻜﺎﻟﻴﻒ‬ ‫ﮔﻔﺘﺎري ﺑﺎ اﻓﺰاﻳﺶ ﻣﺸﻜﻼت ﻣﺒﺘﻼﻳﺎن ﺑﻪ ﭘﺎرﻛﻴﻨﺴﻮن درﻳﺎﻓﺘﻨﺪ ﻛﻪ اﻧﺘﻘﺎل ﻓﻮرﻣﻨﺖ اول و‬ ‫دوم در ﺗﻜﺮار ﻫﺠﺎﻫﺎ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﺗﺠﺰﻳﻪ و ﺗﺤﻠﻴﻞ اﺳﭙﻜﺘﺮوﮔﺮام ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﺗﻌﻴﻴﻦ ﺣﺮﻛﺎت‬ ‫ﺗﻮﻟﻴﺪي زﺑﺎن ﺑﺮرﺳﻲ ﮔﺮدﻳﺪ‪ .‬ﻧﺘﺎﻳﺞ ﻧﺸﺎن داد ﻛﻪ اﻟﮕﻮي اﻧﺘﻘﺎل ﻓﻮرﻣﻨﺖ اول و دوم در‬ ‫اﻓﺮاد ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ ﭘﺎرﻛﻴﻨﺴﻮن در ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﺑﺎ اﻓﺮاد ﻃﺒﻴﻌﻲ ﻣﺴﻄﺢﺗﺮ ﺑﻮد )‪.(22‬‬ ‫ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ اﻳﻦ ﻛﻪ ارزﻳﺎﺑﻲﻫﺎي اﺑﺰاري‪ ،‬ﺑﺮﺧﻲ ﻣﺤﺪودﻳﺖﻫﺎي ارزﻳﺎﺑﻲ ادراﻛﻲ را‬ ‫ﺟﺒﺮان ﻣﻲﻛﻨﺪ‪ ،‬اﻏﻠﺐ ﺑﺮاي ﺗﻜﻤﻴﻞ روشﻫﺎي ادراﻛﻲ ﭘﻴﺸﻨﻬﺎد ﻣﻲﺷﻮد‪ .‬در ﺑﺮﺧﻲ‬ ‫ﺟﻨﺒﻪﻫﺎ‪ ،‬ﺗﺠﺰﻳﻪ و ﺗﺤﻠﻴﻞ آﻛﻮﺳﺘﻴﻜﻲ ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ ﻣﻜﻤﻞ درﺟﻪﺑﻨﺪي ادراﻛﻲ و ﺑﻪ وﻳﮋه ﻣﻨﺒﻊ‬ ‫دادهﻫﺎي ﻛﻤﻲ ﺑﺮاي ارزﻳﺎﺑﻲ ﺑﺎﻟﻴﻨﻲ و ﻳﺎ ﭘﻴﮕﻴﺮي اﺛﺮات ﻣﺪاﺧﻠﻪ ﺑﺎﺷﺪ )‪ .(24‬اﮔﺮﭼﻪ‬ ‫ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻮﺟﻬﻲ در ﺗﻮﺻﻴﻒ وﻳﮋﮔﻲﻫﺎي دﻳﺰآرﺗﺮي از ﻃﺮﻳﻖ ﺷﺎﺧﺺﻫﺎي‬ ‫آﻛﻮﺳﺘﻴﻚ ﺻﻮرت ﮔﺮﻓﺘﻪ و ﻧﺘﺎﻳﺞ ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت ﻧﺸﺎن داده اﺳﺖ ﻛﻪ اﻓﺮاد ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ دﻳﺰآرﺗﺮي‪،‬‬ ‫ﻧﻘﺎﻳﺼﻲ را در ﻛﻨﺘﺮل ﺣﺮﻛﺘﻲ ﮔﻔﺘﺎر ﻧﺸﺎن ﻣﻲدﻫﻨﺪ )‪ ،(10 ،25 ،26‬اﻣﺎ ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت ﺻﻮرت‬ ‫ﮔﺮﻓﺘﻪ‪ ،‬ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻛﻠﻲ ﻧﻘﺎﻳﺺ ﻛﻨﺘﺮل ﺣﺮﻛﺘﻲ ﮔﻔﺘﺎر را در اﻳﻦ اﻓﺮاد ﺑﺮرﺳﻲ ﻧﻤﻮدهاﻧﺪ و‬ ‫زﻳﺮﻣﺠﻤﻮﻋﻪﻫﺎي آن ﺷﺎﻣﻞ ﻧﻘﺎﻳﺺ زﻣﺎنﺑﻨﺪي‪ ،‬ﻫﻤﺎﻫﻨﮕﻲ ﺣﺮﻛﺎت ﺗﻮﻟﻴﺪي و ﻛﻨﺘﺮل‬ ‫ﺣﻨﺠﺮهاي ﺑﺮرﺳﻲ ﻧﺸﺪه اﺳﺖ‪ .‬در ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺣﺎﺿﺮ‪ ،‬ﺷﺎﺧﺺ زﻣﺎنﺑﻨﺪي ﮔﻔﺘﺎر در اﻓﺮاد‬ ‫ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ دﻳﺰآرﺗﺮي ﻓﻼﺳﻴﺪ ﺧﻔﻴﻒ ﺗﺎ ﻣﺘﻮﺳﻂ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﺗﺠﺰﻳﻪ و ﺗﺤﻠﻴﻞﻫﺎي‬ ‫آﻛﻮﺳﺘﻴﻜﻲ اﻧﺘﻘﺎل ﻓﻮرﻣﻨﺖ دوم ﺑﺎ ﻫﺪف ﺗﻌﻴﻴﻦ ﻣﺎﻫﻴﺖ ﻛﻨﺘﺮل ﺣﺮﻛﺘﻲ و ﻣﺎﻫﻴﺖ‬ ‫ﺧﻄﺎﻫﺎي اﻳﻦ ﻣﺮاﺟﻌﺎن در زﺑﺎن ﻓﺎرﺳﻲ ﺑﺮرﺳﻲ ﮔﺮدﻳﺪ‪.‬‬ ‫ﻻزم ﺑﻪ ذﻛﺮ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت ﻗﺒﻠﻲ‪ ،‬دﻳﺰآرﺗﺮي ﻓﻼﺳﻴﺪ را ﻣﻮرد ﺑﺮرﺳﻲ ﻗﺮار‬ ‫ﻧﺪادهاﻧﺪ و ﺗﻌﻴﻴﻦ ﻣﺎﻫﻴﺖ ﺧﻄﺎﻫﺎ در اﻳﻦ ﮔﺮوه از ﻣﺮاﺟﻌﺎن‪ ،‬ﻧﻘﺶ ﻣﻬﻤﻲ در ﺗﺸﺨﻴﺺ‬ ‫ﻣﻜﺎﻧﻴﺴﻢﻫﺎي ﭘﺎﻳﻪ و اﺳﺎﺳﻲ درﮔﻴﺮ و ﻣﺆﺛﺮ در اﻳﺠﺎد اﻳﻦ ﺧﻄﺎﻫﺎ دارد و زﺑﺎنﻫﺎي‬ ‫ﻣﺨﺘﻠﻒ‪ ،‬وﻳﮋﮔﻲﻫﺎي آﻛﻮﺳﺘﻴﻜﻲ ﻣﺘﻔﺎوﺗﻲ دارﻧﺪ و در زﺑﺎن ﻓﺎرﺳﻲ ﺗﺎﻛﻨﻮن ﻫﻴﭻ‬ ‫ﻣﻄﺎﻟﻌﻪاي در اﻳﻦ زﻣﻴﻨﻪ اﻧﺠﺎم ﻧﺸﺪه اﺳﺖ‪ .‬اﻧﺘﻘﺎل ﻓﻮرﻣﻨﺖ دوم‪ ،‬ﻣﻌﻴﺎر ﻛﻤﻲ دﻗﻴﻘﻲ‬ ‫ﺑﺮاي ﺑﺮرﺳﻲ دﻳﺮش و ﺳﺮﻋﺖ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻣﻮﻗﻌﻴﺖ زﺑﺎن از وﺿﻌﻴﺖ ﻳﻚ ﻫﻤﺨﻮان اﻧﺴﺪادي‬ ‫ﺑﻪ وﺿﻌﻴﺖ ﻳﻚ واﻛﻪ ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ‪ .‬دﻗﺖ اﻳﻦ ﻣﻌﻴﺎر در ﺣﺪ ﻣﻴﻠﻲﺛﺎﻧﻴﻪ اﺳﺖ و ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ‬ ‫ﺣﺮﻛﺎت ﻇﺮﻳﻒ زﺑﺎن را اﻧﺪازهﮔﻴﺮي ﻧﻤﺎﻳﺪ )‪ .(27‬آﺳﻴﺐﺷﻨﺎﺳﺎن ﮔﻔﺘﺎر و زﺑﺎن ﻣﻲﺗﻮاﻧﻨﺪ‬ ‫ﺑﺎ ارزﻳﺎﺑﻲ اﻳﻦ ﺷﺎﺧﺺ آﻛﻮﺳﺘﻴﻜﻲ و ﺑﺮرﺳﻲ ﻣﺠﺪد آن ﭘﺲ از ﻣﺪاﺧﻠﻪ‪ ،‬ﺗﺴﻠﻂ ﺑﻴﺸﺘﺮ و‬ ‫دﻗﻴﻖﺗﺮي روي رﻓﺘﺎرﻫﺎي ﻣﺠﺮاي ﺻﻮﺗﻲ اﻳﻦ اﻓﺮاد داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪.‬‬

‫ﻣﻮاد و روشﻫﺎ‬ ‫ﺗﺤﻘﻴﻖ ﺗﻮﺻﻴﻔﻲ‪ -‬ﺗﺤﻠﻴﻠﻲ ﺣﺎﺿﺮ از ﻧﻮع ﻣﻘﻄﻌﻲ و ﻣﻮرد‪ -‬ﺷﺎﻫﺪي ﺑﻮد‪ .‬اﻓﺮاد ﻣﻮرد‬ ‫ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ را ‪ 10‬ﻓﺮد ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ دﻳﺰآرﺗﺮي ﻓﻼﺳﻴﺪ ﺧﻔﻴﻒ ﺗﺎ ﻣﺘﻮﺳﻂ )‪ 3‬زن و ‪ 7‬ﻣﺮد( ﺑﺎ‬ ‫ﻣﻴﺎﻧﮕﻴﻦ ﺳﻨﻲ ‪ 29/20 ± 7/91‬ﺳﺎل و ‪ 10‬ﻓﺮد ﻃﺒﻴﻌﻲ )‪ 3‬زن و ‪ 7‬ﻣﺮد( ﺑﺎ ﻣﻴﺎﻧﮕﻴﻦ‬ ‫ﺳﻨﻲ ‪ 32/45 ± 8/87‬ﺳﺎل ﺗﺸﻜﻴﻞ دادﻧﺪ‪ .‬ﺣﺠﻢ ﻧﻤﻮﻧﻪ ﺑﺎ ﻛﻤﻚ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ‪Kurowsk‬‬ ‫و ﻫﻤﻜﺎران )‪ (28‬و ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﻧﺮمﻓﺰار ‪ 3G Power‬ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ ﺷﺪ )‪.(29 ،30‬‬

‫ﭘﮋوﻫﺶ در ﻋﻠﻮم ﺗﻮاﻧﺒﺨﺸﻲ‪ /‬ﺳﺎل ‪ /12‬ﺷﻤﺎره ‪ /3‬ﻣﺮداد و ﺷﻬﺮﻳﻮر ‪1395‬‬




‫در ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺣﺎﺿﺮ‪ ،‬اﻓﺮاد ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ دﻳﺰآرﺗﺮي ﻓﻼﺳﻴﺪ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻏﻴﺮ اﺣﺘﻤﺎﻟﻲ‬ ‫ﺳﺎده از ﻧﻤﻮﻧﻪﻫﺎي در دﺳﺘﺮس ﻛﻠﻴﻨﻴﻚﻫﺎي ﮔﻔﺘﺎر درﻣﺎﻧﻲ و ﻣﺮاﻛﺰ ﺗﻮانﺑﺨﺸﻲ‬ ‫ﺷﻬﺮ اﺻﻔﻬﺎن اﻧﺘﺨﺎب ﺷﺪﻧﺪ‪ .‬ﻧﻤﻮﻧﻪﻫﺎي ﻃﺒﻴﻌﻲ ﻧﻴﺰ از ﻃﺮﻳﻖ ﻫﻤﺴﺎنﺳﺎزي ﺑﺎ ﮔﺮوه‬ ‫ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ دﻳﺰآرﺗﺮي ﻓﻼﺳﻴﺪ در ﻣﺘﻐﻴﺮﻫﺎي ﺟﻨﺴﻴﺖ و ﺳﻦ‪ ،‬از ﻛﺎرﻛﻨﺎن داﻧﺸﻜﺪه‬ ‫ﻋﻠﻮم ﺗﻮانﺑﺨﺸﻲ اﻧﺘﺨﺎب ﮔﺮدﻳﺪﻧﺪ‪ .‬ﻣﻌﻴﺎرﻫﺎي ورود اﻓﺮاد ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ دﻳﺰآرﺗﺮي‬ ‫ﻓﻼﺳﻴﺪ ﺷﺎﻣﻞ اﺑﺘﻼ ﺑﻪ دﻳﺰآرﺗﺮي ﻓﻼﺳﻴﺪ ﺧﻔﻴﻒ ﺗﺎ ﻣﺘﻮﺳﻂ )ﺑﺮ اﺳﺎس ﻧﻈﺮ دو‬ ‫آﺳﻴﺐﺷﻨﺎس ﮔﻔﺘﺎر و زﺑﺎن(‪ ،‬ﻓﺎرﺳﻲ ﺑﻮدن زﺑﺎن ﻣﺎدري )ﻓﺮدي ﻛﻪ در ﻣﺤﻴﻂ زﻧﺪﮔﻲ‬ ‫و ﻛﺎر از زﺑﺎن دوم اﺳﺘﻔﺎده ﻧﻜﻨﺪ(‪ ،‬ﻣﺤﺪوه ﺳﻨﻲ ‪ 18‬ﺳﺎل ﺑﻪ ﺑﺎﻻ )ﺑﺮ اﺳﺎس‬ ‫ﭘﺮﺳﺶﻧﺎﻣﻪ اﻃﻼﻋﺎت ﻓﺮدي( )‪ ،(31‬ﻋﺪم وﺟﻮد ﻛﻨﺶﭘﺮﻳﺸﻲ دﻫﺎﻧﻲ و ﻛﻼﻣﻲ‬ ‫ﺷﺪﻳﺪ )ﺑﺮ اﺳﺎس آزﻣﻮن ﻛﻨﺶﭘﺮﻳﺸﻲ دﻫﺎﻧﻲ و ﻛﻼﻣﻲ ﺑﺰرﮔﺴﺎﻻن( )‪ ،(32‬ﻋﺪم‬ ‫ﺳﺎﺑﻘﻪ ﻗﺒﻠﻲ اﺳﺘﺮوك و آﺳﻴﺐﻫﺎي ﻣﺘﻌﺪد ﺿﺮﺑﻪ ﺑﻪ ﺳﺮ‪ ،‬ﺗﺸﻨﺞ‪ ،‬اﺧﺘﻼﻻت‬ ‫ﻧﻮروﻟﻮژﻳﻚ و ﻧﺪاﺷﺘﻦ اﺧﺘﻼل ﮔﻔﺘﺎر و اﺧﺘﻼل ﺷﻨﻮاﻳﻲ )ﺑﺮ اﺳﺎس ﺗﺎرﻳﺨﭽﻪ ﭘﺰﺷﻜﻲ‬ ‫و ﭘﺮوﻧﺪه ﺑﻴﻤﺎر( )‪ (33‬ﺑﻮد‪ .‬در ﺻﻮرت ﻋﺪم ﻫﻤﻜﺎري ﻣﺮاﺟﻊ و اﺑﺘﻼ ﺑﻪ ﺳﺮﻣﺎﺧﻮردﮔﻲ‬ ‫در ﺣﻴﻦ ارزﻳﺎﺑﻲ‪ ،‬اﻓﺮاد از ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺧﺎرج ﺷﺪﻧﺪ‪.‬‬ ‫ﻣﻌﻴﺎرﻫﺎي اﻧﺘﺨﺎب ﮔﺮوه دوم )ﮔﺮوه ﺷﺎﻫﺪ( در ﺟﻬﺖ ﻫﻤﺴﺎن ﺳﺎزي ﺑﺎ ﮔﺮوه‬ ‫ﻣﺒﺘﻼﻳﺎن ﺑﻪ دﻳﺰآرﺗﺮي ﻓﻼﺳﻴﺪ از ﻟﺤﺎظ ﺳﻦ و ﺟﻨﺴﻴﺖ‪ ،‬ﺷﺎﻣﻞ زﺑﺎن ﻣﺎدري‬ ‫ﻓﺎرﺳﻲ‪ ،‬ﻋﺪم وﺟﻮد ﻣﺸﻜﻼت ﺷﻨﻮاﻳﻲ‪ ،‬ﮔﻔﺘﺎري و زﺑﺎن‪ ،‬اﺧﺘﻼﻻت ﻧﻮروﻟﻮژﻳﻚ و‬ ‫اﺧﺘﻼﻻت ﺷﻨﻮاﻳﻲ )ﺑﺮ اﺳﺎس ﭘﺮﺳﺶﻧﺎﻣﻪ اﻃﻼﻋﺎت ﻓﺮدي( ﺑﻮد‪.‬‬ ‫ورود اﻓﺮاد ﺑﻪ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻣﻨﻮط ﺑﻪ اﺧﺬ رﺿﺎﻳﺖﻧﺎﻣﻪ ﻛﺘﺒﻲ از ﺧﺎﻧﻮاده ﺑﻮد و ﻫﻴﭻ‬ ‫اﺟﺒﺎري ﺟﻬﺖ ﺷﺮﻛﺖ در ﭘﮋوﻫﺶ وﺟﻮد ﻧﺪاﺷﺖ‪ .‬در ﺿﻤﻦ اﻳﻦ اﻃﻤﻴﻨﺎن داده ﺷﺪ‬ ‫ﻛﻪ اﻃﻼﻋﺎت ﺷﺨﺼﻲ اﻓﺮاد ﻣﺤﺮﻣﺎﻧﻪ ﺑﺎﻗﻲ ﺧﻮاﻫﺪ ﻣﺎﻧﺪ‪ .‬ﭘﮋوﻫﺶ از ﻧﻈﺮ رﻋﺎﻳﺖ‬ ‫ﻛﺪﻫﺎي اﺧﻼق )ﻛﺪ اﺧﻼق‪ (394434 :‬در ﭘﮋوﻫﺶﻫﺎي ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﻜﻲ‪ ،‬ﻣﻮرد ﺗﺄﻳﻴﺪ‬ ‫داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﻜﻲ اﺻﻔﻬﺎن ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺖ‪.‬‬

‫ﻧﻤﻮﻧﻪﻫﺎي ﮔﻔﺘﺎري ﺟﻬﺖ اﻧﺘﻘﺎل ﻓﻮرﻣﻨﺖ دوم ﺷﺎﻣﻞ ﻛﻠﻤﺎت ﻣﻌﻨﻲدار ﺗﻚ‬ ‫ﻫﺠﺎﻳﻲ ‪ CV‬ﻳﺎ ‪ CVC‬ﺑﻮدﻧﺪ ﻛﻪ ﺑﺎ ﻫﻤﺨﻮانﻫﺎي اﻧﺴﺪادي واكدار و ﺑﻲواك‬ ‫)‪ b ،t ،d ،k ،g‬و ‪ (p‬آﻏﺎز ﻣﻲﺷﺪﻧﺪ‪ .‬ﻛﻠﻤﺎت ﺷﺎﻣﻞ ‪،/das/ ،/tab/ ،/pa/ ،/bad/‬‬ ‫‪ /kar/‬و ‪ /gaz/‬ﺑﻮدﻧﺪ ﻛﻪ از ﻟﺤﺎظ ﺟﺎﻳﮕﺎه ﺗﻮﻟﻴﺪ ﺷﺎﻣﻞ ﻫﻤﺨﻮانﻫﺎي دوﻟﺒﻲ‪ ،‬ﻟﺒﻲ‪-‬‬ ‫دﻧﺪاﻧﻲ و ﻛﺎﻣﻲ ﻣﻲﺑﺎﺷﻨﺪ )‪.(35‬‬ ‫اﻳﻦ ﻛﻠﻤﺎت ﺑﺮ روي ﻛﺎرتﻫﺎي ‪ 5 × 3‬ﺳﺎﻧﺘﻲﻣﺘﺮ ﺑﺎ ﺧﻂ ﺧﻮاﻧﺎ و ﻣﻨﺎﺳﺐ‬ ‫ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪ و ﺑﻪ ﺷﺮﻛﺖ ﻛﻨﻨﺪﮔﺎن اراﻳﻪ ﮔﺮدﻳﺪ‪ .‬ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﺑﻪ ﺣﺪاﻗﻞ رﺳﺎﻧﺪن ﻧﻮﻳﺰ‬ ‫ﻣﺤﻴﻂ )ﻛﻤﺘﺮ از ‪ 50‬دﺳﻲﺑﻞ(‪ ،‬ﺿﺒﻂ ﻧﻤﻮﻧﻪﻫﺎي ﮔﻔﺘﺎري در ﻣﺤﻴﻂ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﻛﻪ ﻧﻮﻳﺰ‬ ‫آن ﺑﺮرﺳﻲ ﺷﺪه ﺑﻮد )ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﻧﺮماﻓﺰار ‪ ،(Praat‬ﺻﻮرت ﮔﺮﻓﺖ‪ .‬ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر‬ ‫ﺟﻤﻊآوري ﺳﻴﮕﻨﺎلﻫﺎي آﻛﻮﺳﺘﻴﻜﻲ‪ ،‬ﭘﺲ از ﻗﺮارﮔﻴﺮي آزﻣﻮدﻧﻲ در ﻣﺤﻴﻂ ﻣﻨﺎﺳﺐ‪،‬‬ ‫ﻣﻴﻜﺮوﻓﻮن در ﻓﺎﺻﻠﻪ ‪ 15‬ﺳﺎﻧﺘﻲﻣﺘﺮي ﺳﻤﺖ راﺳﺖ دﻫﺎن ﻣﺮاﺟﻊ ﻗﺮار داده ﺷﺪ‪ .‬در‬ ‫ﻣﺮﺣﻠﻪ ﺑﻌﺪ‪ ،‬از آزﻣﻮﻧﻲ درﺧﻮاﺳﺖ ﺷﺪ ﺗﺎ ﻛﻠﻤﺎت ﻫﺪف ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪه ﺑﺮ روي ﻛﺎرت را‬ ‫ﺑﻪ ﻃﻮر واﺿﺢ و ﻃﺒﻴﻌﻲ ﺑﺨﻮاﻧﺪ‪ .‬اﮔﺮ ﻣﺮاﺟﻊ در ﺧﻮاﻧﺪن ﺻﺤﻴﺢ ﻫﺮ ﻛﻠﻤﻪ ﻧﺎﺗﻮان ﺑﻮد‪،‬‬ ‫از ﺗﻜﻠﻴﻒ ﺗﻜﺮار اﺳﺘﻔﺎده ﻣﻲﺷﺪ‪ .‬ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﻛﻨﺘﺮل اﺛﺮ ﺑﻠﻨﺪي و ﺳﺮﻋﺖ ﮔﻔﺘﺎر‪ ،‬ﻣﺪل‬ ‫ﺷﻨﻴﺪاري در ﺗﻜﻠﻴﻒ ﺗﻜﺮار از ﻗﺒﻞ ﺿﺒﻂ و ﺣﺪاﻛﺜﺮ ﺳﻪ ﻣﺮﺗﺒﻪ ﺑﺮاي ﻫﺮ آزﻣﻮدﻧﻲ‬ ‫ﺑﺨﺶ ﮔﺮدﻳﺪ‪ .‬در ﺻﻮرﺗﻲ ﻛﻪ ﻣﺮاﺟﻊ در ﺗﻜﺎﻟﻴﻒ ﺗﻜﺮار و ﺧﻮاﻧﺪن ﺑﻪ ﺻﻮرت ﺟﺪاﮔﺎﻧﻪ‬ ‫ﻧﺎﺗﻮان ﺑﻮد‪ ،‬ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻫﻢزﻣﺎن از ﻫﺮ دو ﺗﻜﻠﻴﻒ اﺳﺘﻔﺎده ﻣﻲﺷﺪ‪.‬‬ ‫ﻛﺎر ﺿﺒﻂ ﺻﺪا از ﻃﺮﻳﻖ ﻣﻴﻜﺮوﻓﻦ )‪ (Micromic c520‬و ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﻟﭗﺗﺎپ‬ ‫)‪ (Satellite c655‬ﻣﺠﻬﺰ ﺑﻪ ﻛﺎرت ﺻﺪا )‪ (rtm.090713-1255‬ﺑﻪ ﺷﻜﻞ ﻫﻢزﻣﺎن‬ ‫ﺻﻮرت ﮔﺮﻓﺖ‪ .‬ﭘﺲ از ﺿﺒﻂ‪ ،‬ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﻧﺮماﻓﺰار ‪ Praat‬ﻧﺴﺨﻪ ‪ ،5.3.8.1‬اﺳﭙﻜﺘﺮوﮔﺮام‬ ‫ﻫﺮ ﻛﻠﻤﻪ ﺑﻪ دﻗﺖ ﻣﻮرد ﺑﺮرﺳﻲ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺖ‪ .‬دﻳﺮش اﻧﺘﻘﺎل ﻓﻮرﻣﻨﺖ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از‬ ‫اﺳﭙﻜﺘﺮوﮔﺮام ﺑﺎﻧﺪ ﭘﻬﻦ و ﺑﺮ اﺳﺎس ﻓﺎﺻﻠﻪ زﻣﺎﻧﻲ ﺷﺮوع ﺗﻐﻴﻴﺮات ﻓﺮﻛﺎﻧﺴﻲ ﺗﺎ رﺳﻴﺪن‬ ‫ﻓﺮﻛﺎﻧﺲ ﺑﻪ وﺿﻌﻴﺖ ﺛﺎﺑﺘﻲ )ﺷﻜﻞ ‪ (1‬در ﺑﺎﻓﺖ ‪ CV‬ﺻﻮرت ﮔﺮﻓﺖ )‪.(36‬‬

‫دﻳﺰآرﺗﺮي ﺑﺮ اﺳﺎس آﺷﻔﺘﮕﻲﻫﺎﻳﻲ در ﻛﻨﺘﺮل ﻋﻀﻼﻧﻲ ﻣﻜﺎﻧﻴﺴﻢ ﮔﻔﺘﺎر و ﺑﻪ دﻟﻴﻞ‬ ‫آﺳﻴﺐﻫﺎﻳﻲ ﺑﻪ ﺳﻴﺴﺘﻢ ﻋﺼﺒﻲ ﻣﺤﻴﻄﻲ ﻳﺎ ﻣﺮﻛﺰي )‪ (34‬ﻛﻪ ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ اﺟﺮاي ﻋﺼﺒﻲ‪-‬‬ ‫ﻋﻀﻼﻧﻲ ﻏﻴﺮ ﻃﺒﻴﻌﻲ ﮔﻔﺘﺎر ﻣﻲﺷﻮد‪ ،‬ﻣﺸﺨﺺ ﻣﻲﮔﺮدد )‪ .(16‬ﺗﺸﺨﻴﺺ آﺳﻴﺐ ﺗﻮﺳﻂ‬ ‫ﻣﺘﺨﺼﺺ ﻣﻐﺰ و اﻋﺼﺎب ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ‪ (Magnetic resonance imaging) MRI‬و‬ ‫آﺳﻴﺐﺷﻨﺎس ﮔﻔﺘﺎر و زﺑﺎن اﻧﺠﺎم ﺷﺪ‪ .‬ﻣﺘﺨﺼﺺ ﻣﻐﺰ و اﻋﺼﺎب ﻧﻘﺎﻳﺺ ﻧﻮرونﻫﺎي‬ ‫ﺣﺮﻛﺘﻲ ﺗﺤﺘﺎﻧﻲ را در دﻳﺰآرﺗﺮي ﻣﺸﺨﺺ ﻧﻤﻮد‪ .‬در اﺑﺘﺪا ﺟﻬﺖ ارزﻳﺎﺑﻲ ﺷﺪت و ﻧﻮع‬ ‫دﻳﺰآرﺗﺮي‪ ،‬از ﺷﺮﻛﺖ ﻛﻨﻨﺪﮔﺎن درﺧﻮاﺳﺖ ﺷﺪ ﺗﺎ ﺳﻪ ﺗﻜﻠﻴﻒ ﻣﺘﻔﺎوت را ﺑﻴﺎن ﻛﻨﻨﺪ‪.‬‬ ‫اوﻟﻴﻦ ﺗﻜﻠﻴﻒ‪ ،‬ﺗﻮﺻﻴﻒ ﺗﺼﺎوﻳﺮ ﻻﻧﻪ ﭘﺮﻧﺪه؛ دوﻣﻴﻦ ﺗﻜﻠﻴﻒ‪ ،‬ﺗﻮﻟﻴﺪ ﺗﻮاﻟﻲ ﻫﺠﺎﻳﻲ )دﻳﺎدو(‬ ‫ﺑﻪ ﺳﺮﻋﺖ و ﭘﺸﺖ ﺳﺮ ﻫﻢ و آﺧﺮﻳﻦ ﺗﻜﻠﻴﻒ‪ ،‬ﻛﺸﻴﺪن واﻛﻪ ‪ /a/‬ﺑﻪ ﺻﻮرت ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ ﺑﺎ‬ ‫ﻳﻚ ﻧﻔﺲ ﻣﻌﻤﻮﻟﻲ ﺑﻮد )‪ .(33‬ﻧﻮع دﻳﺰآرﺗﺮي ﺑﺮ اﺳﺎس اﻳﻦ ﺗﻜﺎﻟﻴﻒ ﺑﻪ ﺻﻮرت درﻛﻲ و‬ ‫ﻃﺒﻖ ﻣﻌﻴﺎرﻫﺎي ﻣﺸﺨﺺ ﺷﺪه ﺗﻮﺳﻂ ‪ Darley‬و ﻫﻤﻜﺎران ارزﻳﺎﺑﻲ ﮔﺮدﻳﺪ )‪ .(34‬اﻳﻦ‬ ‫ارزﻳﺎﺑﻲ ﺑﻪ ﻃﻮر ﻣﺴﺘﻘﻞ ﺗﻮﺳﻂ دو آﺳﻴﺐﺷﻨﺎس ﮔﻔﺘﺎر و زﺑﺎن ﺑﺎ ﺗﺠﺎرب ﺑﺎﻟﻴﻨﻲ ‪ 15‬و ‪8‬‬ ‫ﺳﺎل ﻛﺎر ﻛﺮدن ﺑﺎ ﻣﺮاﺟﻌﺎن دﻳﺰآرﺗﺮي‪ ،‬اﻧﺠﺎم ﮔﺮﻓﺖ‪ .‬آﺳﻴﺐ ﮔﻔﺘﺎري ﺑﻪ ﺻﻮرت‬ ‫»ﺧﻔﻴﻒ‪ ،‬ﻣﺘﻮﺳﻂ و ﺷﺪﻳﺪ « ﺗﻮﺳﻂ دو آﺳﻴﺐﺷﻨﺎس )ﻛﻪ در ﻧﻤﻮﻧﻪﮔﻴﺮي دﺧﺎﻟﺖ‬ ‫ﻧﺪاﺷﺘﻨﺪ( ﻛﻪ ﺑﻪ ﺗﻜﺎﻟﻴﻒ ﮔﻔﺘﺎري ﻫﺮ ﻣﺮاﺟﻊ ﮔﻮش ﻣﻲدادﻧﺪ‪ ،‬درﺟﻪ ﺑﻨﺪي ﻣﻲﺷﺪ‪ .‬ﻫﺮ‬ ‫ﮔﻮﻧﻪ ﻋﺪم ﺗﻮاﻓﻖ در درﺟﻪﺑﻨﺪي‪ ،‬ﺗﻮﺳﻂ ارزﻳﺎﺑﻲ ﻣﺠﺪد ﻧﻤﻮﻧﻪ ﻣﺮاﺟﻊ ﺗﻮﺳﻂ دو‬ ‫آﺳﻴﺐﺷﻨﺎس رﻓﻊ ﻣﻲﮔﺮدﻳﺪ )‪ .(22‬ﺑﺮاي ﺣﺼﻮل اﻃﻤﻴﻨﺎن از اﻳﻦ ﻛﻪ ﻣﺮاﺟﻌﺎن ﺑﻪ‬ ‫ﻛﻨﺶﭘﺮﻳﺸﻲ ﻣﺒﺘﻼ ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ‪ ،‬آزﻣﻮن ﻛﻨﺶﭘﺮﻳﺸﻲ از ﻓﺮد ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪ )‪ .(32‬از ﻫﻤﻪ‬ ‫ﺷﺮﻛﺖ ﻛﻨﻨﺪﮔﺎن ﻗﺒﻞ از ﺷﺮوع ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ رﺿﺎﻳﺖﻧﺎﻣﻪ ﻛﺘﺒﻲ اﺧﺬ ﮔﺮدﻳﺪ‪.‬‬

‫ﺷﻜﻞ ‪ .1‬ﺗﻌﻴﻴﻦ زﻣﺎن اﻧﺘﻘﺎل ﻓﻮرﻣﻨﺖ دوم ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از اﺳﭙﻜﺘﺮوﮔﺮام‬

‫ارزﻳﺎﺑﻲ دﻳﺰآرﺗﺮي‬

‫)ﻧﻘﻄﻪ اﻟﻒ‪ :‬ﺷﺮوع اﻧﺘﻘﺎل ﻓﻮرﻣﻨﺖ و ﻧﻘﻄﻪ ب‪ :‬ﭘﺎﻳﺎن اﻧﺘﻘﺎل ﻓﻮرﻣﻨﺖ(‪.‬‬

‫ﻓﺮاﻳﻨﺪ ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ دﻳﺮش اﻧﺘﻘﺎل ﻓﻮرﻣﻨﺖ دوم ﺗﻮﺳﻂ ﻣﺤﻘﻖ و ﻳﻚ ﻣﺘﺨﺼﺺ‬ ‫دﻳﮕﺮ ﺧﺎرج از ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺑﺮرﺳﻲ ﮔﺮدﻳﺪ ﺗﺎ ﻓﺮاﻳﻨﺪ ﺟﻤﻊآوري و ﺗﺤﻠﻴﻞ دادهﻫﺎ از ﭘﺎﻳﺎﻳﻲ‬ ‫ﻣﻄﻠﻮﺑﻲ ﺑﺮﺧﻮردار ﺑﺎﺷﺪ )‪ 60‬درﺻﺪ ﻧﻤﻮﻧﻪﻫﺎ(‪ .‬از آزﻣﻮن ﺿﺮﻳﺐ ﻫﻤﺒﺴﺘﮕﻲ درون‬ ‫ﻃﺒﻘﻪاي )‪ Intraclass correlation coefficient‬ﻳﺎ ‪ (ICC‬ﺑﺮاي ﺑﺮرﺳﻲ ﻫﻤﺒﺴﺘﮕﻲ‬ ‫ﺑﻴﻦ ﻧﻤﺮات دو آزﻣﻮﻧﮕﺮ و از آزﻣﻮن ‪ Mann-Whitney‬ﺟﻬﺖ ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﮔﺮوهﻫﺎي‬ ‫دﻳﺰآرﺗﺮي و ﻃﺒﻴﻌﻲ اﺳﺘﻔﺎده ﮔﺮدﻳﺪ‪ .‬دادهﻫﺎي ﺑﻪ دﺳﺖ آﻣﺪه در ﻧﺮماﻓﺰار ‪ SPSS‬ﻧﺴﺨﻪ‬ ‫‪ (version 16, SPSS Inc., Chicago, IL) 16‬ﻣﻮرد ﺗﺠﺰﻳﻪ و ﺗﺤﻠﻴﻞ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺖ‪.‬‬





‫ﻳﺎﻓﺘﻪﻫﺎ‬

‫‪20000‬‬

‫اﻳﻦ ﭘﮋوﻫﺶ ﺑﺎ ﻫﺪف ﺑﺮرﺳﻲ زﻣﺎنﺑﻨﺪي ﮔﻔﺘﺎر در ‪ 10‬ﻓﺮد ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ دﻳﺰآرﺗﺮي ﺧﻔﻴﻒ ﺗﺎ‬ ‫ﻣﺘﻮﺳﻂ و ‪ 10‬ﻓﺮد ﻃﺒﻴﻌﻲ اﻧﺠﺎم ﮔﺮﻓﺖ‪ .‬ﻧﺘﺎﻳﺞ ﻧﺸﺎن داد ﻛﻪ ﺗﻮاﻓﻖ دو آزﻣﻮﻧﮕﺮ در ﺣﺪود‬ ‫‪ 97‬درﺻﺪ ﺑﻮد‪ .‬ﻧﺘﺎﻳﺞ ﺗﺠﺰﻳﻪ و ﺗﺤﻠﻴﻞ ﻫﺮ ﻳﻚ از ﻧﻤﻮﻧﻪﻫﺎي ﮔﻔﺘﺎري اﻓﺮاد ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ‬ ‫دﻳﺰآرﺗﺮي و ﺳﺎﻟﻢ در ﺷﻜﻞﻫﺎي ‪ 2‬ﺗﺎ ‪ 7‬اراﻳﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ‪ .‬ﺑﺮ اﻳﻦ اﺳﺎس‪ ،‬ﻣﻴﺎﻧﮕﻴﻦ اﻧﺘﻘﺎل‬ ‫ﻓﻮرﻣﻨﺖ دوم ‪ /pa/‬در ﮔﺮوه دﻳﺰآرﺗﺮي ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﮔﺮوه ﺷﺎﻫﺪ ﻛﻤﺘﺮ ﺑﻮد )‪.(P < 0/001‬‬

‫‪16000‬‬ ‫‪12000‬‬ ‫‪8000‬‬ ‫‪11304‬‬ ‫‪4000‬‬ ‫‪5395‬‬ ‫‪000‬‬ ‫‬

‫‪20000‬‬

‫ر‬

‫‪16000‬‬

‫ﺷﻜﻞ ‪ .5‬ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ اﻧﺘﻘﺎل ﻓﻮرﻣﻨﺖ دوم در ﮔﺮوه ﻣﺒﺘﻼﻳﺎن ﺑﻪ دﻳﺰآرﺗﺮي‬

‫‪12000‬‬

‫ﻓﻼﺳﻴﺪ و ﮔﺮوه ﺳﺎﻟﻢ در ﻫﻤﺨﻮان ‪(P = 0/001) /d/‬‬

‫‪8000‬‬ ‫‪13475‬‬

‫اﻣﺎ ﻣﻴﺎﻧﮕﻴﻦ اﻧﺘﻘﺎل ﻓﻮرﻣﻨﺖ دوم ‪) /ka/‬ﺷﻜﻞ ‪ (6‬ﺑﻴﻦ دو ﮔﺮوه ﺗﻔﺎوت‬ ‫ﻣﻌﻨﻲداري ﻧﺪاﺷﺖ )‪.(P = 0/390‬‬

‫‪4000‬‬ ‫‪5458‬‬ ‫‪000‬‬ ‫‬

‫ر‬


‫‪24000‬‬

‫ﻓﻼﺳﻴﺪ و ﮔﺮوه ﺳﺎﻟﻢ در ﻫﻤﺨﻮان ‪(P < 0/001) /p/‬‬

‫‪20000‬‬ ‫‪16000‬‬

‫ﻣﻴﺎﻧﮕﻴﻦ اﻧﺘﻘﺎل ﻓﻮرﻣﻨﺖ دوم ‪) /ba/‬ﺷﻜﻞ ‪ (3‬در ﮔﺮوه ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ دﻳﺰآرﺗﺮي‬ ‫ﻓﻼﺳﻴﺪ ﺑﻪ ﺷﻜﻠﻲ ﻣﻌﻨﻲدار ﺑﻴﺸﺘﺮ از ﮔﺮوه ﺷﺎﻫﺪ ﺑﻮد )‪.(P = 0/004‬‬

‫‪12000‬‬ ‫‪15690‬‬

‫‪8000‬‬

‫‪12518‬‬ ‫‪4000‬‬ ‫‪20000‬‬

‫‪000‬‬

‫‪16000‬‬

‫‪16158‬‬ ‫‪9146‬‬

‫‬

‫‪12000‬‬


‫‪8000‬‬

‫ﻓﻼﺳﻴﺪ و ﮔﺮوه ﺳﺎﻟﻢ در ﻫﻤﺨﻮان ‪(P = 0/390) /k/‬‬

‫‪4000‬‬ ‫‪000‬‬

‫‬

‫ر‬

‫ر‬


‫ﻣﻴﺎﻧﮕﻴﻦ اﻧﺘﻘﺎل ﻓﻮرﻣﻨﺖ دوم ‪) /ga/‬ﺷﻜﻞ ‪ (7‬ﻧﻴﺰ در ﮔﺮوه دﻳﺰاﺗﺮي ﺑﻴﺸﺘﺮ از ﮔﺮوه‬ ‫ﺷﺎﻫﺪ ﮔﺰارش ﮔﺮدﻳﺪ ﻛﻪ ﺗﻔﺎوت ﻣﻌﻨﻲداري ﺑﻴﻦ دو ﮔﺮوه وﺟﻮد ﻧﺪاﺷﺖ )‪.(P = 0/970‬‬

‫ﻓﻼﺳﻴﺪ و ﮔﺮوه ﺳﺎﻟﻢ در ﻫﻤﺨﻮان ‪(P = 0/004) /b/‬‬ ‫‪20000‬‬

‫ﻣﻴﺎﻧﮕﻴﻦ اﻧﺘﻘﺎل ﻓﻮرﻣﻨﺖ دوم ‪) /ta/‬ﺷﻜﻞ ‪ (4‬در ﮔﺮوه دﻳﺰآرﺗﺮي ﺑﻪ ﻧﺤﻮ‬ ‫ﻣﻌﻨﻲداري ﺑﻴﺸﺘﺮ از ﮔﺮوه ﺷﺎﻫﺪ ﺑﻮد )‪.(P < 0/001‬‬

‫‪16000‬‬ ‫‪12000‬‬ ‫‪8000‬‬

‫‪20000‬‬

‫‪9205‬‬

‫‪8959‬‬

‫‪4000‬‬

‫‪16000‬‬ ‫‪000‬‬ ‫‪12000‬‬ ‫‪14330‬‬ ‫‪5793‬‬

‫ر‬

‫‬

‫‪8000‬‬


‫‪4000‬‬

‫ﻓﻼﺳﻴﺪ و ﮔﺮوه ﺳﺎﻟﻢ در ﻫﻤﺨﻮان ‪(P = 0/970) /g/‬‬

‫‪000‬‬ ‫‬

‫ر‬

‫ﺷﻜﻞ ‪ .4‬ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ اﻧﺘﻘﺎل ﻓﻮرﻣﻨﺖ دوم در ﮔﺮوه ﻣﺒﺘﻼﻳﺎن ﺑﻪ دﻳﺰآرﺗﺮي‬ ‫ﻓﻼﺳﻴﺪ و ﮔﺮوه ﺳﺎﻟﻢ در ﻫﻤﺨﻮان ‪(P < 0/001) /t/‬‬

‫ﻣﻴﺎﻧﮕﻴﻦ اﻧﺘﻘﺎل ﻓﻮرﻣﻨﺖ دوم ‪) /da/‬ﺷﻜﻞ ‪ (5‬ﻧﻴﺰ در ﮔﺮوه دﻳﺰآرﺗﺮي ﺑﻪ ﻧﺤﻮ‬ ‫ﻣﻌﻨﻲداري ﺑﻴﺸﺘﺮ از ﮔﺮوه ﺷﺎﻫﺪ ﺑﻪ دﺳﺖ آﻣﺪ )‪.(P = 0/001‬‬

‫ﺑﺤﺚ‬ ‫در ﭘﮋوﻫﺶ ﺣﺎﺿﺮ‪ ،‬ﺗﻔﺎوتﻫﺎي اﻧﺘﻘﺎل ﻓﻮرﻣﻨﺖ دوم ﻣﻴﺎن اﻓﺮاد ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ دﻳﺰآرﺗﺮي‬ ‫ﺧﻔﻴﻒ ﺗﺎ ﻣﺘﻮﺳﻂ و اﻓﺮاد ﻃﺒﻴﻌﻲ‪ ،‬در ﺑﺎﻓﺖﻫﺎي ‪/kar/ ،/das/ ،/tab/ ،/bad/ ،/pa/‬‬ ‫و ‪ /gaz/‬ﻣﻮرد ﺑﺮرﺳﻲ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺖ‪ .‬ﻧﺘﺎﻳﺞ ﻧﺸﺎن داد ﻛﻪ ﺗﻔﺎوت ﻣﻌﻨﻲداري ﺑﻴﻦ‬ ‫دﻳﺮش اﻧﺘﻘﺎل ﻓﻮرﻣﻨﺖ دوم در ﺻﺪاﻫﺎي ‪ /t/ ،/b/ ،/p/‬و ‪ /d/‬ﻣﻴﺎن اﻓﺮاد ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ‬





‫دﻳﺰآرﺗﺮي و ﮔﺮوه ﺷﺎﻫﺪ وﺟﻮد دارد‪ ،‬اﻣﺎ در ﺻﺪاﻫﺎي ‪ /k/‬و ‪ /g/‬ﺑﺎ اﻳﻦ ﻛﻪ ﺗﻔﺎوت‬ ‫ﻣﺸﺎﻫﺪه ﺷﺪ‪ ،‬اﻣﺎ اﻳﻦ ﺗﻔﺎوت ﻣﻌﻨﻲدار ﻧﺒﻮد‪ .‬ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ‪ ،‬ﻳﺎﻓﺘﻪﻫﺎ ﺣﺎﻛﻲ از ﻃﻮﻻﻧﻲ‬ ‫ﺑﻮدن اﻧﺘﻘﺎل ﻓﻮرﻣﻨﺖ دوم در ﻗﻄﻌﺎت ﮔﻔﺘﺎري ﻣﺘﻔﺎوت )ﺑﻪ اﺳﺘﺜﻨﺎي ‪ (/p/‬ﺑﻮد‪.‬‬ ‫اﻧﺘﻘﺎل ﻓﻮرﻣﻨﺖ ﻛﻪ ﺗﻐﻴﻴﺮاﺗﻲ را در ﺷﻜﻞ ﻣﺠﺮاي ﺻﻮﺗﻲ ﻣﻨﻌﻜﺲ ﻣﻲﻛﻨﺪ‪ ،‬در اﻓﺮاد‬ ‫ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ دﻳﺰآرﺗﺮي ﺑﺮاي ﻗﻄﻌﺎت ﮔﻔﺘﺎري ﻣﺘﻔﺎوت‪ ،‬ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﮔﺮوه ﻃﺒﻴﻌﻲ ﻃﻮﻻﻧﻲﺗﺮ ﺑﻮد‬ ‫)ﺑﻪ اﺳﺘﺜﻨﺎي ‪ .(/pa/‬ﺗﺤﻘﻴﻘﺎت ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ آﻛﻮﺳﺘﻴﻚ در دﻳﺰآرﺗﺮي ﻫﺎﻳﭙﻮﻛﻴﻨﺘﻴﻚ و‬ ‫اﺳﭙﺎﺳﺘﻴﻚ ﻧﺸﺎن داد ﻛﻪ اﻧﺘﻘﺎل ﻓﻮرﻣﻨﺖ دوم ﺑﺎ وﺿﻮح ﮔﻔﺘﺎر اﻳﻦ ﻣﺮاﺟﻌﺎن ﻣﺮﺗﺒﻂ اﺳﺖ‬ ‫)‪ .(20 ،37‬ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ‪ ،‬ﻧﺘﺎﻳﺞ ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت ﻣﺬﻛﻮر ﮔﺰارش ﻛﺮد ﻛﻪ در ﻣﺒﺘﻼﻳﺎن ﺑﻪ دﻳﺰآرﺗﺮي‪،‬‬ ‫ﻛﺎﻫﺶ وﺳﻌﺖ اﻧﺘﻘﺎل‪ ،‬اﻧﺘﻘﺎل ﻃﻮﻻﻧﻲﺗﺮ و در ﻧﺘﻴﺠﻪ‪ ،‬ﺷﻴﺐﻫﺎي اﻧﺘﻘﺎل ﻣﺴﻄﺢﺗﺮي وﺟﻮد‬ ‫دارد )‪ .(20 ،37‬اﻳﻦ اﻟﮕﻮﻫﺎي آﺳﻴﺐ اﻧﺘﻘﺎل ﻓﻮرﻣﻨﺖ دوم در دﻳﺰآرﺗﺮي ﻓﻼﺳﻴﺪ‪ ،‬ﺑﺎ ﻧﺘﺎﻳﺞ‬ ‫ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت ‪ Lindblom‬و ﻫﻤﻜﺎران )‪ (37‬و ‪ (21) Fraas‬ﻣﻄﺎﺑﻘﺖ داﺷﺖ‪ .‬ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﻲرﺳﺪ‬ ‫ﻛﻪ ﻣﺤﺪودﻳﺖ در ﺣﺮﻛﺎت ﻓﻚ‪ ،‬ﻟﺐﻫﺎ و زﺑﺎن و ﺣﺮﻛﺎت ﻛﻨﺪ‪ ،‬ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ ﻃﻮﻻﻧﻲ ﺷﺪن‬ ‫اﻧﺘﻘﺎل در دﻳﺰآرﺗﺮي ﻓﻼﺳﻴﺪ و در ﻧﺘﻴﺠﻪ‪ ،‬اﺧﺘﻼل زﻣﺎنﺑﻨﺪي در اﻳﻦ اﻓﺮاد ﻣﻲﺷﻮد‪.‬‬ ‫ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ‪ ،‬در ﭘﮋوﻫﺶ ﺗﺪﻳﻦ و ﻫﻤﻜﺎران ﻛﻪ ﺑﺎ ﻫﺪف دﻳﺮش اﻧﺘﻘﺎل ﻓﻮرﻣﻨﺖ دوم در ﮔﻔﺘﺎر‬ ‫روان اﻓﺮاد ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ ﻟﻜﻨﺖ ﺻﻮرت ﮔﺮﻓﺖ‪ ،‬ﻣﺸﺨﺺ ﺷﺪ ﻛﻪ ﺗﻮاﻧﺎﻳﻲﻫﺎي ﭘﺮدازش ﺣﺮﻛﺘﻲ‬ ‫از ﺟﻨﺒﻪ زﻣﺎﻧﻲ‪ ،‬در اﻓﺮاد داراي اﺧﺘﻼل ﻟﻜﻨﺖ ﺑﺎ اﻓﺮاد ﺑﺪون ﻟﻜﻨﺖ ﻣﺘﻔﺎوت اﺳﺖ و اﻳﻦ‬ ‫اﻓﺮاد از ﻣﻮﻗﻌﻴﺖ ﻳﻚ ﻫﻤﺨﻮان ﺑﻪ واﻛﻪ ﺑﻌﺪي ﺳﺮﻳﻊﺗﺮ ﻋﻤﻞ ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ )‪.(38‬‬ ‫اﻧﺘﻘﺎل ﻓﻮرﻣﻨﺖ دوم در ﻫﻤﺨﻮانﻫﺎي ﻛﺎﻣﻲ )‪ /k/‬و ‪ (/g/‬در ﮔﺮوه ﻣﺒﺘﻼﻳﺎن‪ ،‬ﺗﻔﺎوت‬ ‫ﻣﻌﻨﻲداري ﺑﺎ ﮔﺮوه ﺷﺎﻫﺪ ﻧﺪاﺷﺖ‪ .‬ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ‪ ،‬ﺷﺎﻳﺪ اﻧﺘﻘﺎل ﻓﻮرﻣﻨﺖ دوم در ﻫﻤﺨﻮانﻫﺎي‬ ‫دوﻟﺒﻲ و ﻟﺜﻮي ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻫﻤﺨﻮانﻫﺎي ﻛﺎﻣﻲ در دﻳﺰآرﺗﺮي ﻓﻼﺳﻴﺪ ﺧﻔﻴﻒ ﺗﺎ ﻣﺘﻮﺳﻂ‪،‬‬ ‫ﻣﺴﺘﻌﺪ آﺳﻴﺐ ﺑﻴﺸﺘﺮي ﻫﺴﺘﻨﺪ‪ .‬ﺗﻔﺎوت ﻣﻌﻨﻲدار ﻫﻤﺨﻮانﻫﺎي ﻗﺪاﻣﻲ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﺑﻪ‬ ‫ﺑﺎﻓﺖ واﻛﻪ )واﻛﻪ ﺧﻠﻔﻲ( در ﺗﻜﺎﻟﻴﻒ ﮔﻔﺘﺎري ﻧﻴﺰ ﻣﺮﺗﺒﻂ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﻲرﺳﺪ ﻛﻪ دﻳﺮش‬ ‫اﻧﺘﻘﺎل ﻓﻮرﻣﻨﺖ در ﺑﺎﻓﺖ ﻫﻤﺨﻮانﻫﺎي ﻗﺪاﻣﻲ‪ -‬واﻛﻪ ﺧﻠﻔﻲ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻫﻤﺨﻮانﻫﺎي‬ ‫ﺧﻠﻔﻲ‪ -‬واﻛﻪ ﺧﻠﻔﻲ‪ ،‬ﻧﻴﺎز ﺑﻪ ﺣﺮﻛﺎت زﺑﺎن ﺑﻴﺸﺘﺮي دارد ﻛﻪ اﻳﻦ اﻣﺮ ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ ﺗﻘﺎﺿﺎﻫﺎي‬ ‫ﺣﺮﻛﺘﻲ ﺑﻴﺸﺘﺮ و ﻣﺴﺘﻌﺪ آﺳﻴﺐ در اﺧﺘﻼﻻت ﺣﺮﻛﺘﻲ ﮔﻔﺘﺎر ﻣﻲﺷﻮد‪ .‬ﻧﺘﺎﻳﺞ ﭘﮋوﻫﺶ ‪Kim‬‬ ‫و ﻫﻤﻜﺎران ﻧﺸﺎن داد ﻛﻪ ﺑﺎﻓﺖﻫﺎي ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻣﺸﻜﻼت ﻛﻨﺘﺮل ﺣﺮﻛﺘﻲ ﮔﻔﺘﺎر‬ ‫ﺣﺴﺎﺳﻴﺖﻫﺎي ﻣﺘﻔﺎوﺗﻲ ﻧﺸﺎن ﻣﻲدﻫﻨﺪ )‪ .(39‬ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ اﻳﻦ ﻛﻪ دﻳﺮش اﻧﺘﻘﺎل ﻓﻮرﻣﻨﺖ‬ ‫دوم ﺑﻪ ﻧﻮع ﺣﺮﻛﺖ زﺑﺎن از ﻣﻮﻗﻌﻴﺖ ﻫﻤﺨﻮان ﺑﻪ واﻛﻪ ﺑﺴﺘﮕﻲ دارد و ﻋﻀﻼت زﺑﺎن ﺟﺰء‬ ‫ﻛﻮﭼﻚﺗﺮﻳﻦ و ﻇﺮﻳﻒﺗﺮﻳﻦ ﻋﻀﻼت ﺑﺪن ﻫﺴﺘﻨﺪ‪ ،‬ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ ﻧﺸﺎن دﻫﻨﺪه ﺗﻮان ﻣﻐﺰ در‬ ‫ﻛﻨﺘﺮل ﺣﺮﻛﺘﻲ ﮔﻔﺘﺎري ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﻧﺘﺎﻳﺞ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺣﺎﺿﺮ ﺗﻔﺎوت در دﻳﺮش اﻧﺘﻘﺎل ﻓﻮرﻣﻨﺖ ﺑﻴﻦ‬ ‫دو ﮔﺮوه اﻓﺮاد ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ دﻳﺰآرﺗﺮي ﻓﻼﺳﻴﺪ و اﻓﺮاد ﺳﺎﻟﻢ را ﻧﺸﺎن داد و ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ ﺗﺄﻳﻴﺪي ﺑﺮ‬ ‫اﻳﻦ ادﻋﺎ ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ اﻓﺮاد ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ دﻳﺰآرﺗﺮي‪ ،‬ﻧﻘﺎﻳﺼﻲ در ﻛﻨﺘﺮل ﺣﺮﻛﺘﻲ دارﻧﺪ‪.‬‬

‫ﻣﺤﺪودﻳﺖﻫﺎ‬ ‫در دﺳﺘﺮس ﻧﺒﻮدن اﻓﺮاد ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ دﻳﺰآرﺗﺮي ﻓﻼﺳﻴﺪ ﺧﻔﻴﻒ ﺗﺎ ﻣﺘﻮﺳﻂ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ‬ ‫ﻣﻌﻴﺎرﻫﺎي ورود ﺑﻪ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ‪ ،‬ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ ﻃﻮﻻﻧﻲ ﺷﺪن زﻣﺎن ﻧﻤﻮﻧﻪﮔﻴﺮي ﮔﺮدﻳﺪ‪ .‬ﻃﻮﻻﻧﻲ‬ ‫ﺑﻮدن ﺟﻠﺴﺎت ارزﻳﺎﺑﻲ و ﺿﺒﻂ ﺻﺪا و ﻋﺪم ﻫﻤﻜﺎري ﻣﺮاﺟﻌﺎن ﺑﻪ ﻋﻠﺖ ﺧﺴﺘﮕﻲ در‬ ‫ﺣﻴﻦ اﺟﺮاي ﺗﺴﺖﻫﺎي ﺗﺸﺨﻴﺼﻲ و ﺗﻜﺎﻟﻴﻒ و ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ‪ ،‬اﺳﺘﻔﺎده از اﺗﺎق ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺑﺎ‬ ‫ﻧﻮﻳﺰ ﻛﻤﺘﺮ از ‪ 50‬دﺳﻲﺑﻞ ﺟﻬﺖ ﺿﺒﻂ ﺻﺪا‪ ،‬از ﺟﻤﻠﻪ ﻣﺤﺪودﻳﺖﻫﺎي ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺣﺎﺿﺮ‬

‫ﺑﻮد‪ .‬ﻋﻼوه ﺑﺮ اﻳﻦ‪ ،‬ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ اﻳﻦ ﻛﻪ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺑﺮ روي ‪ 10‬ﻓﺮد ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ دﻳﺰآرﺗﺮي‬ ‫ﻓﻼﺳﻴﺪ ﺻﻮرت ﮔﺮﻓﺖ‪ ،‬اﻣﻜﺎن ﺗﻌﻤﻴﻢ ﻧﺘﺎﻳﺞ آن ﻣﺸﻜﻞ ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬

‫ﭘﻴﺸﻨﻬﺎدﻫﺎ‬ ‫ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺣﺎﺿﺮ اوﻟﻴﻦ ﺗﺤﻘﻴﻖ اﻧﺠﺎم ﺷﺪه در زﻣﻴﻨﻪ اﺟﺮاي ﺗﻮﻟﻴﺪي در ﻣﺒﺘﻼﻳﺎن ﺑﻪ‬ ‫دﻳﺰآرﺗﺮي ﻓﻼﺳﻴﺪ اﺳﺖ‪ .‬ﭘﻴﺸﻨﻬﺎد ﻣﻲﺷﻮد ﺗﺎ در ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت آﻳﻨﺪه‪ ،‬ﺗﺤﻠﻴﻞ آﻛﻮﺳﺘﻴﻚ‬ ‫در ﻣﺮاﺟﻌﺎن دﻳﺰآرﺗﺮي ﺷﺪﻳﺪ ﺑﺮرﺳﻲ ﮔﺮدد‪ .‬ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ‪ ،‬در ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت ﺑﻌﺪي ﻣﻲﺗﻮان‬ ‫ﻣﻘﻴﺎسﻫﺎي درﻛﻲ را در ﻛﻨﺎر ﻣﻘﻴﺎسﻫﺎي ﻋﻴﻨﻲ در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺖ‪.‬‬

‫ﻧﺘﻴﺠﻪﮔﻴﺮي‬ ‫ﺑﺮ اﺳﺎس ﻧﺘﺎﻳﺞ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺣﺎﺿﺮ‪ ،‬آﺳﻴﺐﺷﻨﺎﺳﺎن ﮔﻔﺘﺎر و زﺑﺎن ﺑﺎﻳﺪ ﺗﻮﺟﻪ وﻳﮋهاي ﺑﻪ‬ ‫دﻳﺮش اﻧﺘﻘﺎل ﻓﻮرﻣﻨﺖ دوم در ﻫﻤﺨﻮانﻫﺎي دوﻟﺒﻲ و دﻧﺪاﻧﻲ و ﻣﻴﺰان ﺗﻐﻴﻴﺮات آن‬ ‫در ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﻣﺮاﺟﻌﺎن ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ دﻳﺰآرﺗﺮي ﻓﻼﺳﻴﺪ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪ .‬ﻣﺎﻫﻴﺖ ﺧﻄﺎﻫﺎ در اﻳﻦ‬ ‫اﻓﺮاد ﻧﻘﺶ ﻣﻬﻤﻲ در ﺗﻌﻴﻴﻦ ﻣﻜﺎﻧﻴﺴﻢﻫﺎي اﺳﺎﺳﻲ درﮔﻴﺮ در ﺗﻮﻟﻴﺪ ﺧﻄﺎﻫﺎ دارد‪.‬‬ ‫آﺳﻴﺐﺷﻨﺎﺳﺎن ﮔﻔﺘﺎر و زﺑﺎن ﺑﺎ ارزﻳﺎﺑﻲ اﻧﺘﻘﺎل ﻓﻮرﻣﻨﺖ دوم ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻛﻤﻲ و‬ ‫ﻛﻴﻔﻲ‪ ،‬ﻣﻲﺗﻮاﻧﻨﺪ ﺣﺮﻛﺎت ﺗﻮﻟﻴﺪي زﺑﺎن را ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻏﻴﺮ ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ ﺑﺮرﺳﻲ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ‪.‬‬

‫ﺗﺸﻜﺮ و ﻗﺪرداﻧﻲ‬ ‫از ﺟﻨﺎب آﻗﺎي دﻛﺘﺮ ﻛﺮﻳﻤﻲ )داﻧﺸﻜﺪه ﺗﻮانﺑﺨﺸﻲ داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﻜﻲ اﺻﻔﻬﺎن(‬ ‫ﺟﻬﺖ اراﻳﻪ ﭘﻴﺸﻨﻬﺎدﻫﺎي ارزﺷﻤﻨﺪﺷﺎن و ﺟﻨﺎب آﻗﺎي دﻛﺘﺮ ﭼﻴﺖﺳﺎز )ﻣﺘﺨﺼﺺ‬ ‫ﻣﻐﺰ و اﻋﺼﺎب( ﺟﻬﺖ ﺗﺸﺨﻴﺺ ﻣﺤﻞ آﺳﻴﺐ ﺑﻴﻤﺎران ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ دﻳﺰآرﺗﺮي و‬ ‫ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ‪ ،‬از ﻛﻠﻴﻪ ﺑﻴﻤﺎران ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ دﻳﺰآرﺗﺮي ﻛﻪ در اﻧﺠﺎم ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺣﺎﺿﺮ ﻫﻤﻜﺎري‬ ‫ﻧﻤﻮدﻧﺪ‪ ،‬ﺗﺸﻜﺮ و ﻗﺪرداﻧﻲ ﺑﻪ ﻋﻤﻞ ﻣﻲآﻳﺪ‪.‬‬

‫ﻧﻘﺶ ﻧﻮﻳﺴﻨﺪﮔﺎن‬ ‫ﺗﺪوﻳﻦ ﺳﺆال ﺗﺤﻘﻴﻖ‪ ،‬ﻃﺮاﺣﻲ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ و ﻣﺪاﺧﻼت ﺑﺎ ﻫﻤﻜﺎري ﻓﺎﺋﺰه ﻋﺒﺪاﻟﻬﻲ و ﻟﻴﻼ‬ ‫ﻗﺴﻴﺴﻴﻦ ﺻﻮرت ﮔﺮﻓﺖ‪ .‬اﻧﺘﺨﺎب و اﺟﺮاي روش ﺟﻤﻊآوري دادهﻫﺎ‪ ،‬آزﻣﻮنﻫﺎي آﻣﺎري و‬ ‫ﺗﻬﻴﻪ ﭘﻴﺶﻧﻮﻳﺲ ﻣﻘﺎﻟﻪ ﺗﻮﺳﻂ ﻓﺎﺋﺰه ﻋﺒﺪاﻟﻬﻲ‪ ،‬ﻓﺎﻃﻤﻪ اﺑﻨﺎوي و ﻟﻴﻼ ﻗﺴﻴﺴﻴﻦ اﻧﺠﺎم ﺷﺪ‪.‬‬ ‫ﻫﺮ ﺳﻪ ﻧﻮﻳﺴﻨﺪه ﻣﻘﺎﻟﻪ ﺣﺎﺿﺮ را ﺧﻮاﻧﺪﻧﺪ و ﺑﺮ ﻣﻄﺎﻟﺐ اراﻳﻪ ﺷﺪه ﺗﻮاﻓﻖ دارﻧﺪ‪.‬‬

‫ﻣﻨﺎﺑﻊ ﻣﺎﻟﻲ‬ ‫ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺣﺎﺿﺮ ﺑﺮﮔﺮﻓﺘﻪ از ﭘﺎﻳﺎنﻧﺎﻣﻪ ﻣﻘﻄﻊ ﻛﺎرﺷﻨﺎﺳﻲ ارﺷﺪ ﻓﺎﺋﺰه ﻋﺒﺪاﻟﻬﻲ ﺑﻮد ﻛﻪ‬ ‫ﺑﺎ ﻛﺪ ‪ 394434‬در داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﻜﻲ اﺻﻔﻬﺎن ﺑﻪ ﺗﺼﻮﻳﺐ رﺳﻴﺪ‪ .‬اﻳﻦ ﻃﺮح‬ ‫ﻓﺎﻗﺪ ﻣﻨﺎﺑﻊ ﻣﺎﻟﻲ ﭘﺸﺘﻴﺒﺎن ﺑﻮده اﺳﺖ‪.‬‬

‫ﺗﻌﺎرض ﻣﻨﺎﻓﻊ‬ ‫اﻧﺠﺎم و اﻧﺘﺸﺎر ﻳﺎﻓﺘﻪﻫﺎي ﻃﺮح‪ ،‬ﺗﻌﺎرﺿﻲ ﺑﺎ ﻣﻨﺎﻓﻊ ﻧﻮﻳﺴﻨﺪﮔﺎن و ﺣﺎﻣﻴﺎن ﻣﺎﻟﻲ ﻧﺪاﺷﺖ‪.‬‬

‫‪References‬‬ ‫‪1. Dietsch AM, Solomon NP, Sharkey LA, Duffy JR, Strand EA, Clark HM. Perceptual and instrumental assessments of‬‬ ‫‪orofacial muscle tone in dysarthric and normal speakers. J Rehabil Res Dev 2014; 51(7): 1127-42.‬‬ ‫‪2. Lansford KL, Liss JM, Caviness JN, Utianski RL. A cognitive-perceptual approach to conceptualizing speech intelligibility‬‬ ‫‪deficits and remediation practice in hypokinetic dysarthria. Parkinsons Dis 2011; 2011: 150962.‬‬





3. Cannito MP, Suiter DM, Beverly D, Chorna L, Wolf T, Pfeiffer RM. Sentence intelligibility before and after voice treatment in speakers with idiopathic Parkinson's disease. J Voice 2012; 26(2): 214-9. 4. El Sharkawi A, Ramig L, Logemann JA, Pauloski BR, Rademaker AW, Smith CH, et al. Swallowing and voice effects of Lee Silverman Voice Treatment (LSVT): a pilot study. J Neurol Neurosurg Psychiatry 2002; 72(1): 31-6. 5. Factor S, Weiner W. Parkinson's disease: Diagnosis and clinical management. 2nd ed. New York, NY: Demos Medical Publishing; 2007. 6. Guenther FH, Vladusich T. A neural theory of speech acquisition and production. J Neurolinguistics 2012; 25(5): 408-22. 7. Kent RD. Research on speech motor control and its disorders: a review and prospective. J Commun Disord 2000; 33(5): 391-427. 8. Price CJ, Crinion JT, Macsweeney M. A generative model of speech production in Broca's and Wernicke's areas. Front Psychol 2011; 2: 237. 9. Kent RD. The MIT Encyclopedia of communication disorders. Cambridge, MA: MIT Press; 2004. 10. Kent RD, Weismer G, Kent JF, Vorperian HK, Duffy JR. Acoustic studies of dysarthric speech: methods, progress, and potential. J Commun Disord 1999; 32(3): 141-6. 11. Pascal Auzou COR. Voice onset time in aphasia, apraxia of speech and dysarthria: a review. Clin Linguist Phon 2000; 14(2): 131-50. 12. Enderby P. Disorders of communication: dysarthria. Handb Clin Neurol 2013; 110: 273-81. 13. McNeil MR. Clinical management of sensorimotor speech disorders. New York, NY: Thieme; 2011. 14. Ladefoged P, Johnson K. A course in phonetics. Boston, MA: Wadsworth/Cengage Learning; 2011. 15. Hardcastle WJ, Laver J, Gibbon FE. The handbook of phonetic sciences. 2nd ed. Chichester, UK: Wiley-Blackwell; 2012. 16. Duffy JR. Motor speech disorders: substrates, differential diagnosis, and management. St Louis, MO: Elsevier Health Sciences; 2005. 17. Weismer G. Review article MURDOCH, B.E. (ed.), 1998, Dysarthria: A Physiological Approach to Assessment and Treatment (Cheltenham: Stanley Thornes, Ltd).[Pp. 431+xii.] ISBN 0-7487-3311-6. Clin Linguist Phon 2000; 14(1): 1-10. 18. Skodda S, Visser W, Schlegel U. Vowel articulation in Parkinson's disease. J Voice 2011; 25(4): 467-72. 19. Dromey C, Jang GO, Hollis K. Assessing correlations between lingual movements and formants. Speech Communication 2013; 55(2): 315-28. 20. Kim Y, Weismer G, Kent RD, Duffy JR. Statistical models of F2 slope in relation to severity of dysarthria. Folia Phoniatr Logop 2009; 61(6): 329-35. 21. Fraas MR. Towards better intelligibility testing of dysarthria: A study of motor speech deficits in native spanish speaking adults with Parkinson's disease [Dissertation]. Cincinnati, OH: University of Cincinnati; 2003. 22. Connor NP, Ludlow CL, Schulz GM. Stop consonant production in isolated and repeated syllables in Parkinson's disease. Neuropsychologia 1989; 27(6): 829-38. 23. Flint AJ, Black SE, Campbell-Taylor I, Gailey GF, Levinton C. Acoustic analysis in the differentiation of Parkinson's disease and major depression. J Psycholinguist Res 1992; 21(5): 383-9. 24. Javadipour S, Ghorbani A, Moradi N, Nourallahi Moghadam H, Naderifa E. Comparison of acoustic features of high-low vowels with perceptual speech intelligibility in normal and adults with Parkinson. Jundishapur Sci Med J 2013; 12(4): 385-92. [In Persian]. 25. Kent JF, Kent RD, Rosenbek JC, Weismer G, Martin R, Sufit R, et al. Quantitative description of the dysarthria in women with amyotrophic lateral sclerosis. J Speech Hear Res 1992; 35(4): 723-33. 26. Tomik B, Krupinski J, Glodzik-Sobanska L, Bala-Slodowska M, Wszolek W, Kusiak M, et al. Acoustic analysis of dysarthria profile in ALS patients. J Neurol Sci 1999; 169(1-2): 35-42. 27. SmallLH. Fundamentals of phonetics: A practical guide for students. 4th ed. Boston, MA: Pearson; 2015. 28. Kurowski K, Hazen E, Blumstein SE. The nature of speech production impairments in anterior aphasics: an acoustic analysis of voicing in fricative consonants. Brain Lang 2003; 84(3): 353-71. 29. Faul F, Erdfelder E, Buchner A, Lang AG. Statistical power analyses using G*Power 3.1: tests for correlation and regression analyses. Behav Res Methods 2009; 41(4): 1149-60. 30. Faul F, Erdfelder E, Lang AG, Buchner A. G*Power 3: a flexible statistical power analysis program for the social, behavioral, and biomedical sciences. Behav Res Methods 2007; 39(2): 175-91. 31. Ghaissin L. Examining the nature and electrophysiological features of lexical access processes in fluent and non-fluent aphasic patients [PhD Thesis]. Tehran, Iran: School of Rehabilitation Sciences, University of Social Welfare and Rehabilitation Sciences; 2014. [In Persian]. 32. Yadegari F. Oral and verbal apraxia tasks for adults. Tehran, Iran: University of Social Welfare and Rehabilitation Sciences; 2014. 33. Fischer E, Goberman AM. Voice onset time in Parkinson disease. J Commun Disord 2010; 43(1): 21-34. 34. Darley FL, Aronson AE, Brown JR. Differential diagnostic patterns of dysarthria. J Speech Hear Res 1969; 12(2): 246-69. 35. Abnavi F. Acoustic analysis of speech timing of individuals with Broca's aphasia [MSc. Thesis]. Isfahan, Iran: Isfahan University of Medical Science; 2013. [In Persian]. 36. Darley FL, Aronson AE, Brown JR. Clusters of deviant speech dimensions in the dysarthrias. J Speech Hear Res 1969; 12(3): 462-96. 37. Lindblom B, Krull D, Hartelius L, Schalling E. Formant transitions in normal and disordered speech: An acoustic measure of articulatory dynamics. Proceedings of the 22th Swedish Phonetics Conference; 2009 June 10-12; Stockholm, Sweden. 38. Tadayon H, Shafiei B, Hasanzade A. Second formant transition duration in fluent speech of people who stutter. J Res Rehabil Sci 2015; 10 (6): 745-57. [In Persian]. 39. Kim Y, Kent RD, Weismer G. An acoustic study of the relationships among neurologic disease, dysarthria type, and severity of dysarthria. J Speech Lang Hear Res 2011; 54(2): 417-29.

1395 ‫ ﻣﺮداد و ﺷﻬﺮﻳﻮر‬/3 ‫ ﺷﻤﺎره‬/12 ‫ ﺳﺎل‬/‫ﭘﮋوﻫﺶ در ﻋﻠﻮم ﺗﻮاﻧﺒﺨﺸﻲ‬

130 www.mui.ac.ir



Acoustic Study of Second-Formant Transition in Flaccid Dysarthria Faezeh Abdolahi1, Fatemeh Abnavi2, Leila Ghasisin3

Abstract

Original Article

Introduction: Flaccid dysarthria is a group of motor speech disorders. Muscle weakness and reduced muscle tone, speed, range, and accuracy of speech movements are the primary speech features in these patients. Speech acoustic patterning in these patients shows deficits in motor control including problems in timing, articulatory coordination and laryngeal control. The aim of the present study was to investigate the speech timing through second-formant transition (F2T) acoustic analysis. Materials and Methods: In this descriptive-analytical, cross-sectional and case-control study, ten speakers with flaccid dysarthria and ten speakers without dysarthria were participated. After exposure to the test environment, acoustic signals related to target words including voiced and voiceless stops were collected and recorded. After recording data through the software of Praat, spectrogram of each word was carefully examined to determine the second-formant transition. Results: The people with mild to moderate flaccid dysarthria possessed longer second-formant transition comparing with normal individuals and also differences between the two groups in bilabial and dental consonants were significant (P ≤ 0.05). Conclusion: Increased duration of the second-formant transition in individuals with mild to moderate flaccid dysarthria indicates that in these patients, there are defects in the coordination, timing of movements and articulatory implementation to produce the target segment. In addition, the clinical implication of these results is that different consonants show varying sensitivity to the problem of speech motor control. Speech-language pathologists should pay special attention to duration of second-formant transition (bilabial, dental) and rate of variation in the program for flaccid dysarthria. Keywords: Acoustic, Formant transition, Flaccid dysarthria Citation: Abdolahi F, Abnavi F, Ghasisin L. Acoustic Study of Second-Formant Transition in Flaccid Dysarthria. J Res Rehabil Sci 2016; 12(3): 125-31. Received date: 13/06/2016

Accept date: 15/07/2016

1- MSc Student, Student Research Committee, Department of Speech Therapy, School of Rehabilitation Sciences, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran 2- Department of Speech Therapy, School of Rehabilitation Sciences, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran 3- Assistant Professor, Communication Disorders Research Center AND Department of Speech Therapy, School of Rehabilitation Sciences, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran Corresponding Author: Leila Ghasisin, Email: [email protected]

1395 ‫ ﻣﺮداد و ﺷﻬﺮﻳﻮر‬/3 ‫ ﺷﻤﺎره‬/12 ‫ ﺳﺎل‬/‫ﭘﮋوﻫﺶ در ﻋﻠﻮم ﺗﻮاﻧﺒﺨﺸﻲ‬

131 www.mui.ac.ir